Nederland en Chili hebben een belastingverdrag ter vermijding van dubbele belastingheffing gesloten. Het verdrag moet in beide landen nog worden goedgekeurd. Daarvoor geldt een goedkeuringsprocedure. Hoewel het verdrag met Chili nog niet eens in werking is getreden, was er op 9 maart 2022 al een wijzigingsprotocol bij het verdrag ondertekend. Recent is in Nederland het verdrag op 24 mei 2022 ter stilzwijgende goedkeuring aangeboden aan de beide Kamers van de Staten-Generaal.

Om te mogen heffen, moet je ook kunnen heffen’. Deze oneliner symboliseert het doel van de conserverende aanslag. Immers de conserverende aanslag is de manier waarop Nederland haar heffingsrechten bij emigratie van belastingplichtigen wil behouden over onder meer premies van gefacilieerde lijfrente die in Nederland ten laste van het inkomen zijn gebracht en via de zogenaamde omkeerregel opgebouwde aanspraken en bijdragen ingevolge een fiscaal gefacilieerde pensioenregeling.

Multilateraal Instrument (MLI) en Nederlandse belastingverdragen

Het zogenaamde Multilateraal Instrument is ontstaan uit een project tegen belastingontwijking van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), het BEPS-project (Base Erosion and Profit Shifting, ofwel winstverschuiving en uitholling van belastinggrondslagen)

Inleiding

De feitelijke emigratie van de aanmerkelijkbelanghouder is een fictieve vervreemding (art. 4.16, lid 1 onderdeel h, Wet IB 2001) voor de aanmerkelijk belangregeling[1]. Als het vervreemdingsvoordeel positief is, wordt dit als te conserveren inkomen aangemerkt[2] en wordt renteloos uitstel van betaling verleend.

Het Europese Hof van Justitie heeft op 8 mei jongstleden uitspraak gedaan inzake een langlopende procedure met betrekking tot een Letse zeevarende.

Inleiding

Belastingplichtigen moeten sinds 1 januari 2013 (extra) rekening houden met de verschuldigdheid van belastingrente bij de aanslagregelingen voor de inkomsten- en vennootschapsbelasting. De overheid hanteert stevige rentepercentages aan belastingrente; 4% bij de inkomstenbelasting en maar liefst 8% bij te laat betaalde vennootschapsbelasting.

Wij krijgen regelmatig de vraag van Nederlandse beleggers hoe om te gaan met de fiscale consequenties van een investering in een Amerikaanse Master Limited Partnership (hierna: MLP). Het doorgaans hoge (dividend)rendement maakt een dergelijke investering vaak aantrekkelijk. Eerder publiceerden wij al een artikel over de MLP’s in september 2012.

Indien een Nederlandse zeevarende[1] offshore werkzaam is in de territoriale wateren van een land waarmee Nederland géén belastingverdrag ter voorkoming van dubbele heffing heeft afgesloten, dan kan zeevarende toch aanspraak maken op een vermindering van te betalen Nederlandse inkomstenbelasting ter voorkoming van dubbele belastingheffing.

Afgelopen donderdag heeft het Europese Hof uitspraak gedaan in een door de Nederlander De Ruyter aangespannen zaak tegen de hoogte van de Franse vermogenswinstbelasting.
Sinds 1 augustus 2012 heeft Frankrijk namelijk een extra heffing ingevoerd om bijvoorbeeld Nederlanders (woonachtig in Nederland) met een tweede huis in Frankrijk net zo zwaar te belasten bij de verkoop van hun woning als de Fransen zelf. Als de Fransen namelijk hun woning met winst verkochten waren zij over deze vermogenswinst 34,5% belasting verschuldigd. Dit tarief bestaat voor 15,5% uit sociale lasten.

Op 3 mei 2013 hebben wij op onze website een eerste bijdrage geplaatst over deze relevante zaak voor werknemers in de internationale offshore industrie. De uitkomst van deze procedure kan grote gevolgen hebben voor de sociale zekerheidspositie van in Nederland wonende werknemers die internationaal werkzaam zijn op schepen in de offshore industrie.