Belastingverdrag Verenigde Staten

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten van Amerika tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen

(authentiek: nl)

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten van Amerika tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van de Verenigde Staten van Amerika, geleid door de wens het op 29 april 1948 te Washington ondertekende Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten van Amerika met betrekking tot belastingen van inkomsten en bepaalde andere belastingen, zoals deze is gewijzigd en aangevuld bij het op 30 december 1965 te Washington ondertekende Aanvullende Verdrag, te vervangen door een nieuwe Overeenkomst;

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I. REIKWIJDTE VAN DE OVEREENKOMST

Artikel 1. Algemene reikwijdte

1. Deze Overeenkomst is van toepassing op personen die inwoner zijn van een van de Staten of van beide Staten tenzij anders bepaald in de Overeenkomst.
2. De Overeenkomst zal op geen enkele wijze enige uitsluiting, vrijstelling, aftrek, verrekening of andere tegemoetkoming beperken, nu dan wel later toegestaan:
3. onder de wetgeving van beide Staten, met uitzondering van, wat Nederland betreft, met betrekking tot artikel 25 (Vermijding van Dubbele Belasting); of
4. door enige andere overeenkomst tussen de Staten.

 

3.

1. Onverminderd het bepaalde in het tweede lid, onderdeel b:
2. wordt elke kwestie aangaande de uitlegging of toepassing van deze Overeenkomst en in het bijzonder de vraag of een belastingmaatregel valt onder de reikwijdte van deze Overeenkomst uitsluitend beslist in overeenstemming met de bepalingen van artikel 29 (Regeling voor onderling overleg) van deze Overeenkomst; en
3. ii) zijn de bepalingen van artikel XVII van de Algemene Overeenkomst inzake de handel in diensten niet van toepassing op een belastingmaatregel tenzij de bevoegde autoriteiten overeenkomen dat de maatregel niet valt onder de reikwijdte van artikel 28 (Non-discriminatie) van deze Overeenkomst.
4. b) Voor de toepassing van dit lid wordt onder „maatregel” verstaan een wet, voorschrift, regel, procedure, beslissing, bestuursrechtelijke maatregel of een daarmee vergelijkbare bepaling of maatregel.

 

Artikel 2. Belastingen waarop de overeenkomst van toepassing is

1. De bestaande belastingen waarop deze Overeenkomst van toepassing is, zijn met name:
2. in Nederland:

-    de inkomstenbelasting,

-    de loonbelasting ,

-    de vennootschapsbelasting, daaronder begrepen het aandeel van de Regering in de netto-winsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnbouwwet, hierna te noemen: „winstaandeel”,

-    de dividendbelasting,
(hierna te noemen: „Nederlandse belasting");

1. in de Verenigde Staten: de Federal Income Taxes opgelegd door de Internal Revenue Code (maar met uitzondering van de sociale zekerheidsbelasting) en de accijnzen op verzekeringspremies betaald aan buitenlandse verzekeraars en met betrekking tot particuliere stichtingen (hierna te noemen: „belasting van de Verenigde Staten").
   De Overeenkomst zal echter slechts van toepassing zijn op accijnzen op verzekeringspremies betaald aan buitenlandse verzekeraars voor zover de risico's die door de premies worden gedekt niet zijn herverzekerd bij een persoon die niet gerechtigd is tot de voordelen van deze Overeenkomst of enige andere overeenkomst die voorziet in een vrijstelling van deze belastingen.

 

2. De Overeenkomst is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van ondertekening van de Overeenkomst naast of in plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van de Staten delen elkaar alle wezenlijke wijzigingen mede die in hun onderscheiden belastingwetgevingen zijn aangebracht.

HOOFDSTUK II. BEGRIPSBEPALINGEN

Artikel 3. Algemene begripsbepalingen

1. Voor de toepassing van deze Overeenkomst, tenzij de context anders vereist:
2. betekent de uitdrukking „Staat" Nederland of de Verenigde Staten, al naar de context vereist; betekent de uitdrukking „Staten" Nederland en de Verenigde Staten;
3. omvat de uitdrukking „Nederland" het deel van het Koninkrijk der Nederlanden dat in Europa is gelegen, en het onder de Noordzee gelegen deel van de zeebodem en de ondergrond daarvan waarop het Koninkrijk der Nederlanden in overeenstemming met het internationale recht soevereine rechten heeft met het doel om natuurlijke rijkdommen in dergelijke gebieden te exploreren en te exploiteren, maar slechts voor zover de persoon, het eigendom of de activiteit waarop de Overeenkomst wordt toegepast verband houdt met die exploratie of exploitatie;
5. betekent de uitdrukking „Verenigde Staten" de Verenigde Staten van Amerika, maar met uitzondering van Puerto Rico, de Maagdeneilanden, Guam, of enig ander bezit of gebied van de Verenigde Staten;
6. betekent de uitdrukking „Verenigde Staten", wanneer deze in aardrijkskundige zin wordt gebezigd, de staten daarvan en het District van Columbia. Die uitdrukking omvat mede (A) de daartoe behorende territoriale zee daarvan en (B) de zeebodem en de ondergrond van de onderzeese gebieden die grenzen aan de territoriale zee, waarop de Verenigde Staten soevereine rechten uitoefenen in overeenstemming met het internationale recht met het doel om de natuurlijke rijkdommen van die gebieden te exploreren en te exploiteren, maar slechts voor zover de persoon, het eigendom of de activiteit waarop de Overeenkomst wordt toegepast verband houdt met die exploratie of exploitatie;
7. omvat de uitdrukking „persoon" een natuurlijk persoon, een nalatenschap, een trust, een lichaam en elke andere vereniging van personen;
8. betekent de uitdrukking „lichaam" elke rechtspersoon of elke entiteit die voor de belastingheffing als rechtspersoon wordt behandeld;
9. betekenen de uitdrukkingen „onderneming van een van de Staten" en „onderneming van de andere Staat" onderscheidenlijk een onderneming gedreven door een inwoner van een van de Staten en een onderneming gedreven door een inwoner van de andere Staat;
10. betekent de uitdrukking „onderdanen":
11. alle natuurlijke persoon die de nationaliteit of het staatsburgerschap van een van de Staten bezitten;
12. alle rechtspersonen, vennootschappen en verenigingen die hun rechtspositie als zodanig ontlenen aan de wetgeving die in een van de Staten van kracht is;
13. betekent de uitdrukking „internationaal verkeer" alle vervoer met een schip of een luchtvaartuig, gexploiteerd door een onderneming van een van de Staten, behalve wanneer het schip of het luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in de andere Staat zijn gelegen; .
14. betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit":
15. in Nederland de Minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;
16. in de Verenigde Staten de „Secretary of the Treasury" of zijn gemachtigde.

 

2. Voor de toepassing van de Overeenkomst door een van de Staten heeft, tenzij de context anders vereist of de bevoegde autoriteiten ingevolge de bepalingen van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg) overeenstemming bereiken over een gemeenschappelijke betekenis, elke daarin niet omschreven uitdrukking de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens het recht van die Staat met betrekking tot belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is.

Artikel 4. Inwoner

1. Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „inwoner van een van de Staten" iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die Staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding, plaats van oprichting of enige andere soortgelijke omstandigheid, of een vrijgesteld pensioenfonds zoals bedoeld in artikel 35 (Vrijgestelde Pensioenfondsen) dat inwoner is van een van de Staten ingevolge de wetgeving van die Staat of een vrijgestelde organisatie als behandeld in artikel 36 (Vrijgestelde Organisaties) die inwoner is van een van de Staten ingevolge de wetgeving van die Staat. Wanneer ingevolge de wetgeving van de beide Staten een natuurlijk persoon inwoner van beide Staten is, zal zijn woonplaats voor de toepassing van de Overeenkomst worden bepaald aan de hand van de regels van het tweede lid. Een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten ingevolge het recht van die Staat of die staatsburger is van de Verenigde Staten en die geen inwoner is van de andere Staat ingevolge het recht van die andere Staat, zal voor de toepassing van dit lid alleen worden behandeld als inwoner van de Staat waarvan hij inwoner of staatsburger is indien (i) hij inwoner van die Staat zou zijn en niet van een derde Staat op grond van de beginselen van de letters (a) en (b) van het tweede lid van dit artikel, wanneer het een derde Staat betreft waarmee de eerstgenoemde Staat geen algemene Overeenkomst betreffende inkomstenbelasting heeft, of (ii) hij inwoner van die Staat is en niet van een derde Staat, wanneer het een derde Staat betreft waarmee de eerstgenoemde Staat een algemene Overeenkomst betreffende inkomstenbelasting heeft, op grond van de bepalingen van die Overeenkomst. Echter,
2. de uitdrukking „inwoner van een van de Staten" omvat niet een persoon die in die Staat slechts aan belasting is onderworpen ter zake van inkomsten uit bronnen in die Staat; en
3. De uitdrukking „inwoner van een van de Staten” omvat echter geen personen die in die Staat slechts aan belasting zijn onderworpen ter zake van inkomsten uit bronnen in die Staat.

 

2. Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:
3. hij wordt geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarmede zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van levensbelangen);
4. indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij gewoonlijk verblijft;
5. indien hij in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;
6. indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

 

3. Indien een andere persoon dan een natuurlijke persoon of een lichaam ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, regelen de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderling overleg en stellen zij de wijze van toepassing van de Overeenkomst met betrekking tot die persoon vast.
4. Indien een lichaam ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, trachten de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderling overleg te regelen, met inachtneming van de plaats van de werkelijke leiding van het lichaam, de plaats waar het is opgericht of anderszins tot stand gekomen en alle andere ter zake doende factoren. Bij afwezigheid van zulk een overeenstemming is het lichaam niet gerechtigd tot aanspraken op enig voordeel dat uit deze Overeenkomst voortvloeit, uitgezonderd de aanspraken op de voordelen die voortvloeien uit het vierde lid van artikel 25, (Vermijding van Dubbele Belasting) en uit de artikelen 28 (Non-discriminatie), 29 (Regeling voor Onderling Overleg) en 37 (Inwerkingtreding).

Artikel 5. Vaste inrichting

1. Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „vaste inrichting" een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden uitgeoefend.
2. De uitdrukking „vaste inrichting" omvat in het bijzonder:
3. een plaats waar leiding wordt gegeven;
4. een filiaal;
5. een kantoor;
6. een fabriek;
7. een werkplaats; en
8. een mijn, een olie- of gasbron, een steengroeve of een andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen.

 

3. De plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructieof montagewerkzaamheden vormt alleen een vaste inrichting indien de duur ervan twaalf maanden overschrijdt.
4. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel wordt een vaste inrichting niet aanwezig geacht, indien:
5. gebruik wordt gemaakt van inrichtingen, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;
6. een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar wordt aangehouden, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering;
7. een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar wordt aangehouden, uitsluitend voor de bewerking of verwerking door een andere onderneming;
8. een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of inlichtingen in te winnen;
9. een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend om voor de onderneming enige andere werkzaamheid uit te oefenen die van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft;
10. een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend voor een combinatie van de in de letters (a) tot en met (e) genoemde werkzaamheden, mits het totaal van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting dat uit deze combinatie voortvloeit van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

 

5. Indien een persoon - niet zijnde een onafhankelijke vertegenwoordiger in de zin van het zesde lid - voor een onderneming werkzaam is, en een machtiging bezit om namens de onderneming overeenkomsten af te sluiten en dit recht in een van de Staten gewoonlijk uitoefent, wordt die onderneming, niettegenstaande de bepalingen van het eerste en het tweede lid, geacht in die Staat een vaste inrichting te hebben met betrekking tot de werkzaamheden die die persoon voor de onderneming verricht, tenzij de werkzaamheden van die persoon beperkt blijven tot de werkzaamheden genoemd in het vierde lid, die, indien zij worden uitgeoefend door middel van een vaste bedrijfsinrichting, deze vaste bedrijfsinrichting op grond van de bepalingen van dat lid niet tot een vaste inrichting zouden maken.
6. Een onderneming wordt niet geacht een vaste inrichting in een van de Staten te bezitten alleen op grond van de omstandigheid dat zij in die Staat zaken doet door bemiddeling van een makelaar, commissionair of enige andere onafhankelijke vertegenwoordiger, mits deze personen in de normale uitoefening van hun bedrijf handelen.
7. De enkele omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst, dat inwoner is van de andere Staat of dat in die andere Staat zaken doet (hetzij met behulp van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), stempelt een van de beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

HOOFDSTUK III. BELASTINGHEFFING NAAR HET INKOMEN

Artikel 6. Inkomsten uit onroerende zaken

1. Inkomsten verkregen door een inwoner van een van de Staten uit onroerende zaken (daaronder begrepen voordelen uit landbouw- of bosbedrijven) die in de andere Staat zijn gelegen mogen in die andere Staat worden belast.
2. De uitdrukking „onroerende zaken" heeft de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens het recht van de Staat waar de desbetreffende zaken zijn gelegen. De uitdrukking omvat in ieder geval de zaken die bij de onroerende zaken behoren, levende en dode have van landbouw- en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende zaken en rechten op veranderlijke of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen; schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende zaken beschouwd.
3. De bepalingen van het eerste lid zijn van toepassing op de inkomsten verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende zaken.
4. De bepalingen van het eerste en derde lid zijn ook van toepassing op inkomsten uit onroerende zaken van een onderneming en op inkomsten uit onroerende zaken gebezigd voor het verrichten van zelfstandige arbeid.
5. Een inwoner van een van de Staten die in de andere Staat aan belasting is onderworpen voor inkomsten uit onroerende zaken gelegen in de andere Staat, mag voor enig belastingjaar de keuze maken de belasting over dergelijke inkomsten te berekenen over de zuivere opbrengsten, als waren dergelijke inkomsten toe te rekenen aan een vaste inrichting in die andere Staat. Een dergelijke keuze is bindend voor het belastingjaar waarvoor de keuze is gemaakt en alle daaropvolgende belastingjaren, tenzij de bevoegde autoriteiten van de Staten, ingevolge een verzoek van de belastingplichtige aan de bevoegde autoriteit van de Staat waarvan de belastingplichtige inwoner is, instemmen met de beëindiging van de keuze.
6. Rechten tot exploratie en exploitatie van de zeebodem, de ondergrond daarvan en daarin gevonden natuurlijke rijkdommen (waaronder rechten op belangen bij of voordelen uit vermogensbestanddelen die voortvloeien uit die exploratie of exploitatie) worden beschouwd als een onroerende zaak die is gelegen in de Staat waar deze zeebodem, de ondergrond en de natuurlijke rijkdommen zijn gelegen. Dergelijke rechten worden beschouwd te behoren tot de activa van een vaste inrichting in die Staat in dezelfde mate als waarin enige onroerende zaak gelegen in die Staat zou worden beschouwd als te behoren tot een vaste inrichting in die Staat.

Artikel 7. Winst uit onderneming

1. De voordelen van een onderneming van een van de Staten zijn slechts in die Staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere Staat haar bedrijf uitoefent met behulp van een aldaar gevestigde vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mogen de voordelen van de onderneming in de andere Staat worden belast, maar slechts in zoverre als zij aan die vaste inrichting kunnen worden toegerekend.
2. Onder voorbehoud van de bepalingen van het derde lid worden, indien een onderneming van een van de Staten in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, in elk van de Staten aan die vaste inrichting de voordelen toegerekend die zij geacht zou kunnen worden te behalen, indien zij een zelfstandige onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou uitoefenen onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden en die geheel onafhankelijk transacties zou aangaan met de onderneming waarvan zij een vaste inrichting is.
3. Bij het bepalen van de voordelen van een vaste inrichting worden in aftrek toegelaten kosten - daaronder begrepen kosten van de leiding en algemene beheerskosten, onderzoeks- en ontwikkelingskosten, interest en andere kosten gemaakt ten behoeve van de onderneming als geheel (of het gedeelte daarvan dat de vaste inrichting omvat) - die ten behoeve van de vaste inrichting zijn gemaakt, hetzij in de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd, hetzij elders.
4. Geen voordelen worden aan een vaste inrichting toegerekend enkel op grond van aankoop door die vaste inrichting van goederen of koopwaar voor de onderneming.
5. Voor de toepassing van de voorgaande leden omvatten de aan de vaste inrichting toe te rekenen voordelen alleen de voordelen verkregen uit vermogensbestanddelen of werkzaamheden van de vaste inrichting; de voordelen zullen van jaar tot jaar volgens dezelfde methode worden bepaald, tenzij er een goede en genoegzame reden bestaat om hiervan af te wijken.
6. Indien inde voordelen bestanddelen zijn begrepen die afzonderlijk in andere artikelen van de Overeenkomst worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.
7. De belasting van de Verenigde Staten op verzekeringspremies betaald aan buitenlandse verzekeraars - voor zover dat een belasting is die valt onder de bepalingen van eerste lid, letter (b), van artikel 2 (Belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is) - wordt niet geheven van verzekerings- of herverzekeringspremies die de ontvangsten zijn van een verzekeringsbedrijf uitgeoefend door een Nederlandse onderneming, ongeacht of die werkzaamheden worden uitgeoefend door een vaste inrichting in de Verenigde Staten.

Artikel 8. Scheepvaart en luchtvaart

1. Voordelen verkregen door een onderneming van een van de Staten uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer zijn slechts in die Staat belastbaar.
2. Voor de toepassing van dit artikel omvatten voordelen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer mede voordelen verkregen uit de verhuur van schepen of luchtvaartuigen indien deze huuropbrengsten voortvloeien uit de voordelen als omschreven in het eerste lid.
3. De bepalingen van het eerste lid zijn ook van toepassing op het evenredige deel van voordelen verkregen uit de deelneming in een „pool", een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal geëxploiteerd agentschap. Het evenredige deel zal worden behandeld als rechtstreeks verkregen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer.

Artikel 9. Gelieerde ondernemingen

1. Indien
2. een onderneming van een van de Staten onmiddellijk of middellijk deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere Staat, of
3. dezelfde personen onmiddellijk of middellijk deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een van de Staten en een onderneming van de andere Staat,
   en in het ene of in het andere geval tussen de beide ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd, die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mogen alle inkomsten, aftrekken, ontvangsten, vergoedingen of uitgaven die zonder deze voorwaarden zouden zijn toegekomen aan een van de ondernemingen, maar ten gevolge van die voorwaarden haar aldus niet zijn toegekomen, worden begrepen in de voordelen van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.
   Het is echter wel te verstaan, dat de omstandigheid dat gelieerde ondernemingen overeenkomsten hebben afgesloten, zoals „cost-sharing"- overeenkomsten of algemene dienstverleningsovereenkomsten, voor of gebaseerd op de toerekening van de kosten van de leiding, de algemene beheerskosten, de technische en zakelijke kosten, kosten voor onderzoek en ontwikkeling en andere soortgelijke kosten, op zichzelf geen voorwaarde is als bedoeld in de voorgaande zin.

 

2. Indien een van de Staten in de voordelen van een onderneming van die Staat voordelen begrijpt - en dienovereenkomstig belast - ter zake waarvan een onderneming van de andere Staat in die andere Staat in de belastingheffing is betrokken en deze voordelen bestaan uit voordelen welke de onderneming van de eerstbedoelde Staat zou hebben behaald indien tussen de beide ondernemingen zodanige voorwaarden zouden zijn overeengekomen als die welke tussen onafhankelijke ondernemingen zouden zijn overeengekomen, zal die andere Staat het bedrag aan belasting dat in die Staat over die voordelen is geheven, dienovereenkomstig herzien. Bij deze herziening wordt rekening gehouden met de overige bepalingen van deze Overeenkomst en plegen de bevoegde autoriteiten van de Staten zo nodig met elkaar overleg.

Artikel 10. Dividenden

1. Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.
2. Deze dividenden mogen echter ook in de Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden inwoner van de andere Staat is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:
3. 5 percent van het brutobedrag van de dividenden, indien de uiteindelijk gerechtigde een lichaam is dat onmiddellijk ten minste 10 percent van het totale aantal stemmen in het lichaam dat de dividenden betaalt bezit; en
4. 15 percent van het brutobedrag van de dividenden in alle andere gevallen.

 

3. Onverminderd de bepalingen van het tweede lid, worden dividenden niet belast in de Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is indien de persoon die de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden is een lichaam is dat inwoner is van de andere Staat dat gedurende het tijdvak van 12 maanden eindigend op de datum waarop het dividend wordt aangegeven onmiddellijk aandelen heeft bezeten die 80 procent of meer vertegenwoordigen van het totale aantal stemmen in het lichaam dat de dividenden betaalt en:
4. vóór 1 oktober 1998 middellijk of onmiddellijk aandelen heeft bezeten die ten minste 80 percent van het totale aantal stemmen vertegenwoordigen in het lichaam dat de dividenden betaalt;
5. een gekwalificeerde persoon is uit hoofde van artikel 26, tweede lid, onderdeel c (Beperkingen van voordelen);
6. uit hoofde van artikel 26, derde lid, gerechtigd is tot de voordelen met betrekking tot de dividenden; of
7. uit hoofde van artikel 26, zevende lid, een beschikking heeft ontvangen ter zake van dit lid.

 

4.

1. Onderdeel a van het tweede lid en het derde lid vinden geen toepassing in het geval waarin dividenden zijn betaald door een persoon van de Verenigde Staten die een Regulated Investment Company (RIC) of een Real Estate Investment Trust (REIT) is, of in het geval waarin de dividenden zijn betaald door een Nederlands lichaam dat een „beleggingsinstelling” is in de zin van artikel 28 van de Nederlandse Wet op de Vennootschapsbelasting 1969 (hierna te noemen „beleggingsinstelling”).
2. In het geval waarin dividenden zijn betaald door een RIC of een beleggingsinstelling, vindt het tweede lid, onderdeel b, toepassing.
3. In het geval waarin dividenden zijn betaald door een REIT, of, onverminderd onderdeel b van dit vierde lid, door een beleggingsinstelling die in dezelfde mate in onroerend goed investeert als vereist voor een REIT, vindt het tweede lid, onderdeel b, alleen toepassing indien:
4. de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden een natuurlijke persoon is die een belang van ten hoogste 25 percent in de REIT of beleggingsinstelling bezit;
5. de dividenden worden betaald met betrekking tot een categorie aandelen die op de beurs verhandeld wordt en de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden een belang heeft van ten hoogste 5 percent van enige soort van de aandelen van een REIT of beleggingsinstelling;

iii.  de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden een belang van ten hoogste 10 percent heeft in de REIT of beleggingsinstelling en de brutowaarde van geen enkel belang in onroerende zaken van de REIT of beleggingsinstelling meer bedraagt dan 10 percent van de brutowaarde van het totale belang van de REIT of beleggingsinstelling in onroerende zaken; of

1. de uiteindelijk gerechtigde een beleggingsinstelling is, in het geval dividenden worden betaald door een REIT, of een RIC of een REIT, in het geval dividenden worden betaald door een beleggingsinstelling.

 

5. De bepalingen van de voorgaande leden laten onverlet de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald.
6. De uitdrukking „dividenden”, zoals gebezigd in deze Overeenkomst, betekent inkomsten uit aandelen of andere rechten die aanspraak geven op een aandeel in de winst, alsmede inkomsten uit andere vennootschappelijke rechten die door de wetgeving van de Staat waarvan het lichaam dat de uitdeling doet inwoner is, op dezelfde wijze aan de belastingheffing worden onderworpen als inkomsten uit aandelen. Voor de toepassing van dit lid omvat „dividenden” wat Nederland betreft tevens inkomsten uit schuldvorderingen die op dezelfde wijze aan de belastingheffing worden onderworpen als inkomsten uit aandelen en, wat de Verenigde Staten betreft, inkomsten uit schuldbewijzen die een recht geven op een aandeel in de winst.
7. De bepalingen van het eerste, tweede, derde en vierde lid van dit artikel zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 (Winst uit onderneming) of artikel 15 (Zelfstandige arbeid) van toepassing.
8. Indien een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, voordelen of inkomsten verkrijgt uit de andere Staat, mag die andere Staat geen belasting heffen op de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover deze dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere Staat of voor zover het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van een in die andere Staat gevestigde vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van een aldaar gevestigd vast middelpunt behoort, noch met uitzondering van het bepaalde in artikel 11 (Belastingheffing van vaste inrichtingen), de niet-uitgedeelde winst van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst van het lichaam, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit voordelen of inkomsten die uit die andere Staat afkomstig zijn.

Artikel 11. Belastingheffing van vaste inrichtingen

1. Een rechtspersoon die inwoner is van een van de Staten en die een vaste inrichting heeft in de andere Staat of die op een netto-basis onderworpen is aan belasting in die andere Staat op grond van artikel 6 (Inkomsten uit Onroerende Zaken) of het eerste lid van artikel 14, (Vermogenswinsten), mag in de andere Staat worden onderworpen aan een belasting naast de belasting die is toegestaan op grond van de overige bepalingen van deze Overeenkomst. Een dergelijke belasting mag echter slechts worden opgelegd over het deel van de winst uit onderneming van de rechtspersoon dat op grond van deze Overeenkomst toegerekend kan worden aan de vaste inrichting of de inkomsten die onderworpen zijn aan een belasting over de zuivere opbrengsten op grond van artikel 6 (Inkomsten uit Onroerende Zaken) of op grond van het eerste lid van artikel 14 (Vermogenswinsten), en verminderd met alle in die Staat verschuldigde belastingen over dergelijke winsten en inkomsten anders dan de aanvullende belasting als hier genoemd, en verder verminderd (maar niet verder dan tot nul) voor elke toename in het netto vermogen dat aan zulk een vaste inrichting toe te rekenen is aan het einde van het belastingjaar, gemeten vanaf het einde van het voorafgaande belastingjaar, en vermeerderd (maar niet uitgaande boven de geaccumuleerde winsten) voor elke vermindering van het netto-vermogen dat aan zulk een vaste inrichting toe te rekenen is aan het einde van het belastingjaar, gemeten vanaf het einde van het voorafgaande belastingjaar.
2. Niettegenstaande het vierde lid betekent de uitdrukking „geaccumuleerde winsten", voor de toepassing van dit artikel, dat deel van de totale winsten bedoeld in het eerste lid van dit artikel van alle voorafgaande belastingjaren waarin de Overeenkomst van kracht was dat uitgaat boven de totale winsten belast op grond van dit artikel in die voorgaande belastingjaren.
3. De belasting bedoeld in het eerste lid zal niet worden geheven tegen een hoger tarief dan het tarief als genoemd in het tweede lid, letter a, van artikel 10 (Dividenden).

Het eerste lid vindt geen toepassing in het geval van een lichaam dat:

1. vóór 1 oktober 1998 betrokken was bij activiteiten die leidden tot winst toe te rekenen aan die vaste inrichting of aan inkomsten of voordelen waarop de bepalingen van artikel 6, of naar gelang van het geval, artikel 14, eerste lid, van toepassing is;
2. een gekwalificeerde persoon is uit hoofde van artikel 26, tweede lid, onderdeel c (Beperkingen van voordelen) van deze Overeenkomst; of
3. uit hoofde van artikel 26, derde lid, gerechtigd is tot de voordelen met betrekking tot de dividenden; of
4. uit hoofde van artikel 26, zevende lid, een beschikking heeft ontvangen met betrekking tot dit lid.

 

4. In het geval van de Verenigde Staten, kan de aanvullende belasting als beschreven in het eerste lid worden geheven over de „dividend equivalent amount" (zoals deze uitdrukking is omschreven in de wetgeving van de Verenigde Staten ten tijde van de ondertekening van deze Overeenkomst, zoals van tijd tot tijd gewijzigd, maar slechts voor zover deze definitie, na wijziging, in overeenstemming is met de uitgangspunten van dit artikel).
5. Niettegenstaande het vierde lid mag geen aanvullende belasting worden geheven op grond van het eerste lid met betrekking tot inkomsten onderworpen aan belasting op grond van artikel 14, eerste lid (Vermogenswinsten), verkregen uit de vervreemding van aandelen of andere vergelijkbare vennootschappelijke rechten in een lichaam.

Artikel 12. Interest

1. Interest afkomstig uit een van de Staten die wordt verkregen door een inwoner van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, is slechts in die andere Staat belastbaar.
2. De uitdrukking „interest” zoals gebezigd in deze Overeenkomst betekent inkomsten uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet verzekerd door hypotheek, en niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst van de schuldenaar, en in het bijzonder inkomsten uit overheidsleningen, en inkomsten uit obligaties of schuldbewijzen, daaronder begrepen de aan zodanige leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies en prijzen, en een „excess inclusion” met betrekking tot een achtergesteld belang in een „real estate mortgage investment conduit”, alsmede ander inkomen dat door de belastingwetgeving van de Staat waarin het inkomen opkomt als inkomsten uit geldlening wordt behandeld. De uitdrukking omvat niet inkomsten die in artikel 10 (Dividenden) zijn behandeld. In rekening gebrachte boete voor te late betaling wordt voor de toepassing van deze Overeenkomst niet als interest aangemerkt.
3. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijke gerechtigde tot de interest, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de interest afkomstig is een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de betaalde interest is toe te rekenen aan een dergelijke vaste inrichting of vast middelpunt. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 (Winst uit Onderneming) of artikel 15 (Zelfstandige Arbeid) van toepassing.
4. Interest wordt geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien deze wordt betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de interest betaalt, of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft, waarvoor de schuld, ter zake waarvan de interest wordt betaald, was aangegaan, of inkomsten geniet die anderszins onderworpen zijn aan de in artikel 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen) beschreven belasting en deze interest ten laste komt van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, of toe te rekenen is aan de inkomsten die onderworpen zijn aan de in artikel 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen) beschreven belasting, wordt deze interest geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting of het vaste middelpunt is gevestigd of waar de inkomsten zijn onderworpen aan de in artikel 11 beschreven belasting (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen).
5. Indien ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijke gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de interest, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze wordt betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijke gerechtigde zou zijn overeengekomen, vinden de bepalingen van dit artikel slechts op het laatst bedoelde bedrag toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.
6. Een Staat mag geen belasting heffen over interest betaald door een inwoner van de andere Staat, met uitzondering van
7. de interest die is betaald aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat;
8. de interest die is toe te rekenen aan een vaste inrichting of vast middelpunt in de eerstbedoelde Staat; of
9. de interest die afkomstig is uit de eerstbedoelde Staat en niet betaald is aan een inwoner van de andere Staat.

 

Wanneer de schuldenaar van de interest inwoner van een van de Staten is en een vaste inrichting heeft in de andere Staat, danwei inkomsten heeft die anderszins onderworpen zijn aan de belasting beschreven in artikel 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen), zal, voor zover het bedrag aan interest dat uit de andere Staat afkomstig is in verband met de vaste inrichting of in verband met inkomsten die onderworpen zijn aan de in artikel 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen) beschreven belasting het totale bedrag van de interest die door die vaste inrichting is betaald of die is betaald in verband met inkomsten die anderszins onderworpen zijn aan de belasting zoals beschreven in artikel 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen) te boven gaat, dit verschil worden behandeld als interest verkregen door een inwoner van die eerstbedoelde Staat die de uiteindelijke gerechtigde is.

7. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing op een „excess inclusion” met betrekking tot een achtergesteld belang in een „real estate mortgage investment conduit”.
8. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid mag interest afkomstig uit een van de Staten die wordt verkregen door een onderneming van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is en is toe te rekenen aan een vaste inrichting van die onderneming in een derde rechtsgebied, ook worden belast in de eerstbedoelde Staat indien de voordelen van die vaste inrichting zijn onderworpen aan een gezamenlijk belastingtarief, in de andere Staat en het derde rechtsgebied waarin de vaste inrichting is gevestigd, dat, in het geval van interest afkomstig uit de eerstbedoelde Staat die voor 1 januari 1998 wordt verkregen door een onderneming van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, minder bedraagt dan 50 percent van het algemene in de andere Staat van toepassing zijnde tarief voor de vennootschapsbelasting, en in het geval van interest afkomstig uit de eerstbedoelde Staat die op of na 1 januari 1998 wordt verkregen door een onderneming van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, minder bedraagt dan 60 percent van het algemene in de andere Staat van toepassing zijnde tarief voor de vennootschapsbelasting, maar de aldus geheven belasting mag 15 percent van het brutobedrag van die interest niet overschrijden. De bepalingen van dit lid zijn echter niet van toepassing op interest verkregen in samenhang met of bijkomstig voor de actieve uitoefening van bedrijfsmatige activiteiten van de vaste inrichting in het derde rechtsgebied (anders dan het beleggen of het beheren van beleggingen tenzij deze activiteiten banken verzekeringsactiviteiten betreffen, welke door een bank of een verzekeringsmaatschappij worden uitgeoefend).

Artikel 13. Royalty's

1. Royalty's afkomstig uit een van de Staten die worden verkregen door een inwoner van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, zijn slechts in die andere Staat belastbaar.
2. De uitdrukking „royalty's”, zoals gebezigd in deze Overeenkomst betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap (daaronder echter niet begrepen bioscoopfilms of werken op film, band of andere middelen van reproduktie voor radio- en televisie-uitzendingen), van een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een handelsnaam, een merknaam, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, dan wel voor inlichtingen omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap. De uitdrukking „royalty's” omvat mede de met de vervreemding van zulke rechten of zaken verkregen winsten die afhankelijk zijn van de produktiviteit of het gebruik daarvan, dan wel de beschikking daarover.
3. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing indien de uiteindelijke gerechtigde tot de royalty's, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de royalty's afkomstig zijn een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de royalty's toe te rekenen zijn aan die vaste inrichting of dat vaste middelpunt. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 (Winst uit Onderneming) of artikel 15 (Zelfstandige Arbeid) van toepassing.
4. Indien ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijke gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de royalty's, gelet op het gebruik, het recht of de inlichtingen waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijke gerechtigde zou zijn overeengekomen, vinden de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.
5. Een Staat mag geen belasting heffen over royalty's betaald door een inwoner van de andere Staat, behoudens voorzover
6. de royalty's worden betaald aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat;
7. de royalty's zijn toe te rekenen aan een vaste inrichting of vast middelpunt in de eerstbedoelde Staat; of
8. de overeenkomst op grond waarvan de royalty's worden betaald, was gesloten via een vaste inrichting of een vast middelpunt van de schuldenaar in de eerstbedoelde Staat, en deze royalty's ten laste komen van deze vaste inrichting of dit vast middelpunt en niet zijn betaald aan een inwoner van de andere Staat; of
9. de royalty's worden betaald met betrekking tot onlichamelijke goederen die worden gebruikt in de eerstgenoemde Staat en die niet worden betaald aan een inwoner van de andere Staat, maar dan alleen indien de schuldenaar ook een royalty met betrekking tot het gebruik van dat goed in de eerstgenoemde Staat heeft ontvangen van een inwoner van de eerstgenoemde Staat, of een royalty heeft ontvangen die ten laste is gekomen van een vaste inrichting of vast middelpunt gevestigd in die Staat en mits het gebruik van het onlichamelijke goed in kwestie geen onderdeel is van, dan wel niet direct samenhangt met het actief uitoefenen van bedrijfsmatige activiteiten waarbij de schuldenaar is betrokken als bedoeld in het tweede lid van artikel 26 (Beperking van Voordelen).

 

6. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid mogen royalty's afkomstig uit een van de Staten die worden verkregen door een onderneming van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is en zijn toe te rekenen aan een vaste inrichting van die onderneming in een derde rechtsgebied, ook worden belast in de eerstbedoelde Staat indien de voordelen van die vaste inrichting zijn onderworpen aan een gezamenlijk belastingtarief, in de andere Staat en het derde rechtsgebied waarin de vaste inrichting is gevestigd, dat, in het geval van royalty's afkomstig uit de eerstbedoelde Staat die voor 1 januari 1998 worden verkregen door een onderneming van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, minder bedraagt dan 50 percent van het algemene in de andere Staat van toepassing zijnde tarief voor de vennootschapsbelasting, en in het geval van royalty's afkomstig uit de eerstbedoelde Staat die op of na 1 januari 1998 worden verkregen door een onderneming van de andere Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, minder bedraagt dan 60 percent van het algemene in de andere Staat van toepassing zijnde tarief voor de vennootschapsbelasting, maar de aldus geheven belasting mag 15 percent van het brutobedrag van die royalty's niet overschrijden. De bepalingen van dit lid zijn echter niet van toepassing op royalty's ontvangen voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, door de vaste inrichting zelf geproduceerde of ontwikkelde onlichamelijke zaken.

Artikel 14. Vermogenswinsten

1. Voordelen verkregen door een inwoner van een van de Staten uit de vervreemding van onroerende zaken die zijn gelegen in de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast. Voor de toepassing van dit lid omvat de uitdrukking „onroerende zaken die zijn gelegen in de andere Staat":
2. onroerende zaken zoals bedoeld in artikel 6 (Inkomsten uit Onroerende Zaken); en
3. aandelen of andere vergelijkbare vennootschappelijke rechten in een lichaam dat inwoner is van die andere Staat en waarvan de activa middellijk of onmiddellijk grotendeels bestaan uit onroerende zaken gelegen in die andere Staat, en een belang in een vennootschap, een trust of een nalatenschap, voor zover dat toerekenbaar is aan onroerende zaken gelegen in die andere Staat.

 

In de Verenigde Staten omvat de uitdrukking een „United States real property interest" zoals omschreven in de Internal Revenue Code op de datum van ondertekening van deze Overeenkomst, en van tijd tot tijd gewijzigd zonder de algemene uitgangspunten beschreven in dit lid te wijzigen.

2.

1. Indien een persoon, die sinds 18 juni 1980 onafgebroken inwoner is geweest van een van de Staten, na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst onroerende zaken vervreemdt die zijn gelegen in de andere Staat, en deze vervreemding door de andere Staat niet kon worden belast onder de bepalingen van het eerdere Verdrag zoals dit is omschreven in het tweede lid van artikel 37 (Inwerkingtreding), en:
2. de inwoner de vervreemde zaak vanaf 18 juni 1980 tot de datum van vervreemding onafgebroken in zijn bezit heeft gehad; of
3. aan elk van de volgende voorwaarden is voldaan:
   
4. de inwoner heeft de vervreemde zaak verworven door een transactie die voor de belastingheffing in de andere Staat kwalificeerde om niet in aanmerking genomen te worden (vastgesteld zonder rekening te houden met artikel 897 van de Internal Revenue Code), en de inwoner heeft de zaak onafgebroken in zijn bezit gehad sinds de verwerving ervan; en
5. de oorspronkelijke waardegrondslag van de vervreemde zaak voor de inwoner was gelijk aan hetzij de waardegrondslag van de zaak die de inwoner inruilde voor de vervreemde zaak, hetzij de waardegrondslag van de vervreemde zaak onmiddellijk voorafgaand aan de overdracht in de handen van de persoon die de zaak overdroeg aan de inwoner; dan

 wordt het voordeel waarover in de andere Staat ingevolge dit artikel belasting is verschuldigd, verminderd met het gedeelte van het voordeel dat, per maand, naar evenredigheid kan worden toegerekend aan het tijdvak dat eindigt op 31 december 1984, of met een zoveel groter gedeelte als ten genoegen van de bevoegde autoriteit van die andere Staat kan worden aangetoond, kan worden toegerekend aan dat tijdvak.

1. De bepalingen van dit lid zijn niet van toepassing, tenzij gedurende het tijdvak van 1 januari 1992 tot en met de datum van vervreemding, de inwoner en elke andere persoon die de zaak gedurende die periode in bezit heeft gehad, gerechtigd was tot de voordelen van dit artikel ingevolge artikel 26 (Beperking van Voordelen) of daartoe gerechtigd zou zijn geweest indien de Overeenkomst gedurende dat hele tijdvak van kracht zou zijn geweest. Bovendien moet iedere persoon die de zaak gedurende het tijdvak van 18 juni 1980 tot en met 31 december 1991 in zijn bezit heeft gehad inwoner zijn geweest van een van de Staten ingevolge het eerdere Verdrag zoals dit is omschreven in het tweede lid van artikel 37 (Inwerkingtreding).
2. De bepalingen van dit lid zijn niet van toepassing op de vervreemding van een zaak die:
3. op enig tijdstip op of na 18 juni 1980 deel heeft uitgemaakt van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting of heeft behoord tot een vast middelpunt, gelegen in de andere Staat;
4. middellijk of onmiddellijk was verworven door enig persoon op of na 18 juni 1980, in een transactie die voor de belastingheffing niet kwalificeerde om niet in aanmerking genomen te worden (vastgesteld zonder rekening te houden met artikel 897 van de Internal Revenue Code), of in een transactie waarin de zaak is verworven in ruil voor een activum dat was verworven in een transactie die voor de belastingheffing kwalificeerde om niet in aanmerking genomen te worden (vastgesteld zonder rekening te houden met artikel 897 van de Internal Revenue Code); of

iii.  middellijk of onmiddellijk was verworven door enig persoon op of na 18 juni 1980 in ruil voor een zaak beschreven onder (i) of (ii), of een zaak waarvan de vervreemding had kunnen worden belast door de andere Staat ingevolge de bepalingen van het eerdere Verdrag zoals dit is omschreven in het tweede lid van artikel 37 (Inwerkingtreding).

 

3. Voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende goederen die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, of van roerende goederen die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten in de andere staat tot zijn beschikking heeft voor het verrichten van zelfstandige arbeid, daaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van de vaste inrichting (alleen of met de gehele onderneming) of van het vaste middelpunt, mogen in die andere Staat worden belast.
4. Niettegenstaande de bepalingen van het derde lid zijn voordelen verkregen uit een fictieve vervreemding van lichamelijke roerende zaken waarop kan worden afgeschreven en die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft op grond van de bepalingen van het derde lid van artikel 27 (Werkzaamheden Buitengaats), of van lichamelijke roerende zaken waarop kan worden afgeschreven en die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten op grond van de bepalingen van het vijfde lid van artikel 27 (Werkzaamheden Buitengaats) voor het verrichten van zelfstandige arbeid in de andere Staat tot zijn beschikking staat, slechts belastbaar in de Staat waar de onderneming is gevestigd als het tijdvak gedurende hetwelk de lichamelijke roerende zaken waarop kan worden afgeschreven deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of behoren tot dat vaste middelpunt korter is dan 3 maanden en mits de feitelijke vervreemding van de lichamelijke roerende zaken waarop kan worden afgeschreven niet plaatsvindt binnen 1 jaar na de datum van de fictieve vervreemding van deze zaken.

Indien het voordeel verkregen uit de fictieve vervreemding van de lichamelijke roerende zaken waarop kan worden afgeschreven slechts belastbaar is in de Staat waar de onderneming is gevestigd, wordt bij het bepalen van de winst van de vaste inrichting of van het vaste middelpunt in de andere Staat met betrekking tot die lichamelijke roerende zaken waarop kan worden afgeschreven de afschrijving gebaseerd op de laagste van de boekwaarde of de marktwaarde, berekend op het tijdstip waarop die zaken deel werden van het bedrijfsvermogen van de vaste inrichting of die zaken voor het eerst behoorden tot het vaste middelpunt.

5. Niettegenstaande de bepalingen van het derde lid zijn voordelen verkregen door een onderneming van een van de Staten uit de vervreemding van schepen en luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd, en van roerende goederen die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen en luchtvaartuigen, slechts in die Staat belastbaar.
6. Voordelen, zoals beschreven in artikel 13 (Royalty's) zijn belastbaar overeenkomstig de bepalingen van artikel 13.
7. Voordelen verkregen uit de vervreemding van alle andere goederen dan de goederen bedoeld in het eerste tot en met het vijfde lid zijn slechts belastbaar in de Staat waarvan de vervreemder inwoner is.
8. Indien een inwoner van een van de Staten goederen vervreemdt in het kader van de oprichting van een lichaam, in het kader van een reorganisatie, fusie, splitsing of van een soortgelijke transactie, en de op deze vervreemding betrekking hebbende winst, voordelen of inkomsten voor de belastingheffing van die Staat niet in aanmerking worden genomen of de belastingheffing daarover wordt uitgesteld, wordt voor enige belasting die anders met betrekking tot die vervreemding zou zijn geheven door de andere Staat ook uitstel verleend, voor zover en voor zolang als voor die belasting uitstel zou zijn verleend indien de vervreemder een inwoner van de andere Staat zou zijn geweest, maar niet langer en voor geen groter bedrag dan in de eerstgenoemde Staat, mits die belasting bij een latere vervreemding kan worden geïnd en de inning van het bedrag aan belasting in kwestie bij de latere vervreemding ten genoegen van de bevoegde autoriteiten van beide Staten is zekergesteld.

De bevoegde autoriteiten van de Staten ontwikkelen uitvoeringsvoorschriften ten behoeve van de toepassing van dit lid.

9. De bepalingen van het zevende lid tasten niet aan het recht van elk van de Staten overeenkomstig zijn eigen wetgeving belasting te heffen op voordelen die uit de vervreemding van aandelen of andere vennootschappelijke rechten die aanspraak geven op een aandeel in de winst in een lichaam waarvan het kapitaal geheel of gedeeltelijk in aandelen is verdeeld en dat volgens de wetgeving van die Staat daarvan inwoner is, worden verkregen door een natuurlijke persoon, die inwoner is van de andere Staat en die:
10. op enig tijdstip gedurende het tijdvak van vijfjaar dat aan de vervreemding voorafgaat inwoner is geweest van de eerstgenoemde Staat, en
11. op het moment van de vervreemding, hetzij alleen, hetzij te zamen met verwante natuurlijke personen, ten minste 25 percent van enige soort van de aandelen van dat lichaam bezit.

 

Voor de toepassing van dit lid betekent de uitdrukking „verwante natuurlijke personen" de echtgenoot van de vervreemder en zijn bloed- of aanverwanten in de rechte linie (voorouders en rechtstreekse afstammelingen) en zijn bloed- of aanverwanten in de tweede graad van de zijlinie (broers, zusters of hun echtgenoten).

Artikel 15. Zelfstandige arbeid

1. Voordelen verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten met het verrichten van persoonlijke diensten in een zelfstandige hoedanigheid zijn slechts in die Staat belastbaar, tenzij die diensten niet in die Staat worden verricht en het inkomen daaruit kan worden toegerekend aan een vast middelpunt waarover de natuurlijke persoon in de andere Staat voor het verrichten van zijn werkzaamheden geregeld beschikt.
2. De uitdrukking „persoonlijke diensten in een zelfstandige hoedanigheid" omvat in het bijzonder zelfstandige werkzaamheden op het gebied van wetenschap, letterkunde, kunst, opvoeding of onderwijs, alsmede de zelfstandige werkzaamheden van artsen, advocaten, technici, architecten, tandartsen en accountants.

Artikel 16. Niet-zelfstandige arbeid

1. Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 17 (Bestuurders- en Commissarissenbeloningen), 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatie-uitkeringen), 20 (Overheidsfuncties) en 21 (Professoren en Leraren) zijn salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een dienstbetrekking slechts in die Staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere Staat wordt uitgeoefend. Indien de dienstbetrekking aldaar wordt uitgeoefend, mag de ter zake daarvan verkregen beloning in die andere Staat worden belast.
2. Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid is de beloning verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een in de andere Staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar, indien:
3. de genieter in de andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken, die in het desbetreffende belastingjaar een totaal van 183 dagen niet te boven gaan; en
4. de beloning wordt betaald door of namens een werkgever die geen inwoner van de andere Staat is; en
5. de beloning niet ten laste komt van een vaste inrichting die, of van een vast middelpunt dat, de werkgever in die andere Staat heeft.

 

3. Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel is de beloning genoten door een inwoner van een van de Staten ter zake van een dienstbetrekking als lid van de vaste bemanning van een schip of luchtvaartuig dat in internationaal verkeer wordt geëxploiteerd, slechts in die Staat belastbaar.

Artikel 17. Bestuurders- en commissarissenbeloningen

Bestuurders- en commissarisenbeloningen (director's fees) of andere beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten in zijn hoedanigheid van lid van de raad van beheer, van bestuurder of van commissaris van een lichaam dat inwoner is van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast. Dergelijke beloningen zijn echter slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar voor zover dergelijke beloningen verkregen zijn voor diensten die in die Staat zijn verricht.

Artikel 18. Artiesten en sportbeoefenaars

1. Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 15 (Zelfstandige Arbeid) en 16 (Niet-zelfstandige Arbeid), mogen voordelen of inkomsten, verkregen door een inwoner van een van de Staten als artiest, zoals een toneelspeler, film-, radio-, of televisie-artiest, of een musicus, alsmede als sportbeoefenaar, uit zijn persoonlijke werkzaamheden die als zodanig worden verricht in de andere Staat, worden belast in die andere Staat tenzij het bedrag van de bruto-ontvangsten dat een dergelijke artiest of sportbeoefenaar in het betrokken belastingjaar voor de werkzaamheden verkrijgt, met inbegrip van de aan hem vergoede of de ten behoeve van hem gedragen kosten, 10.000 Amerikaanse dollar of de tegenwaarde daarvan in euro op 1 januari van het desbetreffende belastingjaar niet te boven gaat. In het laatstgenoemde geval kan de vrijstelling worden toegepast door middel van een teruggave van de belasting die aan de bron is geheven. Een verzoek om een dergelijke teruggave dient na het eind van het desbetreffende belastingjaar en binnen drie jaren na afloop van dat jaar te worden ingediend.
2. Indien voordelen of inkomsten ter zake van werkzaamheden die door een artiest of een sportbeoefenaar in die hoedanigheid worden verricht, niet aan de artiest of sportbeoefenaar toekomen, maar aan een andere persoon, mogen die voordelen of inkomsten van die andere persoon, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7 (Winst uit Onderneming) en 15 (Zelfstandige Arbeid) worden belast in de Staat waar de werkzaamheden van de artiest of sportbeoefenaar worden verricht tenzij wordt vastgesteld dat noch de artiest of sportbeoefenaar noch daarmee verbonden personen onmiddellijk of middellijk op enigerlei wijze gerechtigd zijn tot een deel van de winsten van die andere persoon, met inbegrip van de ontvangsten van uitgestelde beloningen, bonussen, vergoedingen, dividenden, vennootschapsuitdelingen of andere uitdelingen.

Artikel 19. Pensioenen, lijfrenten, alimentatieuitkeringen

1. Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 20, tweede lid (Overheidsfuncties), zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een uiteindelijke gerechtigde die inwoner van een van de Staten is ter zake van een vroegere dienstbetrekking alsmede lijfrenten slechts in die Staat belastbaar.
2. Wanneer echter de beloningen genoemd in het eerste lid worden verkregen door een natuurlijke persoon die op enig tijdstip gedurende de periode van vijf jaar voorafgaande aan de datum van betaling inwoner van de andere Staat was, mag de beloning ook in die andere Staat worden belast, indien de beloning is betaald ter zake van een in die andere Staat uitgeoefende dienstbetrekking en de beloning niet is betaald in de vorm van periodieke uitkeringen, of indien een afkoopsom wordt betaald in plaats van het recht een lijfrente te ontvangen.
3. De bepalingen van het tweede lid zijn niet van toepassing op dat gedeelte van de beloning of afkoopsom bedoeld in het tweede lid dat wordt gebruikt als bijdrage aan een pensioenregeling of dat wordt gestort op een pensioenrekening onder zodanige omstandigheden dat, indien de beloning of de afkoopsom zou zijn ontvangen van een betaler in de woonstaat van de ontvanger, de belastingheffing door de woonstaat van de ontvanger over de betaling zou zijn uitgesteld tot het tijdstip waarop de betaling wordt onttrokken aan de pensioenregeling waaraan was bijgedragen of de pensioenrekening waarop was gestort.
4. Onder voorbehoud van de bepalingen van het tweede lid van artikel 20 (Overheidsfuncties) zijn pensioenen en andere betalingen gedaan krachtens de bepalingen van een publiekrechtelijke regeling inzake sociale zekerheid en andere publiekrechtelijke pensioenen betaald door een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat of aan een staatsburger van de Verenigde Staten slechts belastbaar in de eerstbedoelde Staat.
5. De uitdrukking „lijfrente" als bedoeld in dit artikel betekent een vaste som, periodiek betaalbaar op vaste tijdstippen, hetzij gedurende het leven, hetzij gedurende een vastgesteld of voor vaststelling vatbaar tijdvak ingevolge een verbintenis tot het doen van betalingen, welke staat tegenover een voldoende en volledige tegenprestatie in geld of geldswaarde.
6. Alimentatie betaald aan een inwoner van een van de Staten is slechts in die Staat belastbaar. De uitdrukking „alimentatie" als bedoeld in dit lid betekent periodieke uitkeringen ingevolge een schriftelijke overeenkomst tot scheiding of een echtscheidingsvonnis, gescheiden onderhoud of verplichte steun dan wel een afkoopsom in plaats daarvan, die bij de ontvanger belast zijn ingevolge de wetgeving van de Staat waarvan hij inwoner is.
7. Indien een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten lid is van, begunstigde tot of deelnemer in een vrijgesteld pensioenfonds dat inwoner is van de andere Staat, mag het inkomen behaald door het vrijgestelde pensioenfonds uitsluitend worden belast als inkomen van die persoon indien, en, met inachtneming van de bepalingen van het eerste, tweede en derde lid van dit artikel, voor zover dat inkomen door het vrijgestelde pensioenfonds wordt betaald of ten goede komt aan die natuurlijke persoon (en niet wordt overgedragen aan een ander vrijgesteld pensioenfonds in die andere Staat).
8. Indien een natuurlijke persoon die lid is van, begunstigde tot of deelnemer in een vrijgesteld pensioenfonds dat gevestigd is in een van de Staten, in dienstverband of als zelfstandige werkzaam is in de andere Staat:
9. zijn de premies betaald door of namens die natuurlijke persoon aan het vrijgestelde pensioenfonds gedurende het tijdvak waarin hij in dienstverband of als zelfstandige werkzaam is in de andere Staat aftrekbaar (of worden niet bij de belastingheffing inbegrepen) voor de berekening van zijn belastbaar inkomen in die andere Staat; en
10. worden voordelen behaald door het vrijgestelde pensioenfonds of premies betaald aan het vrijgestelde pensioenfonds door of namens de werkgever van die natuurlijke persoon, gedurende dat tijdvak niet behandeld als onderdeel van het belastbare inkomen van die persoon en mogen dergelijke premies worden afgetrokken bij de berekening van de bedrijfswinst van zijn werkgever in die andere Staat.

 

De uit hoofde van dit lid beschikbare fiscale faciliëring mag niet hoger zijn dan de fiscale faciliëring die door de andere Staat zou zijn toegestaan aan inwoners van die Staat voor premies aan of uitkeringen voortvloeiend uit een in die Staat gevestigd vrijgesteld pensioenfonds.

9. De bepalingen van het achtste lid van dit artikel vinden alleen toepassing indien:
10. premies betaald door of namens de natuurlijke persoon of door of namens de werkgever van die natuurlijke persoon aan het vrijgestelde pensioenfonds (of aan een ander soortgelijk vrijgesteld pensioenfonds dat in de plaats gekomen is van het eerstbedoelde pensioenfonds) zijn betaald voordat de natuurlijke persoon in dienstverband of als zelfstandige ging werken in de andere Staat; en
11. de bevoegde autoriteit van de andere Staat ermee heeft ingestemd dat het vrijgestelde pensioenfonds over het algemeen overeenkomt met een in die andere Staat gevestigd vrijgesteld pensioenfonds.

 

10.

1. Indien een staatsburger van de Verenigde Staten die in Nederland woont in Nederland in dienstbetrekking werkzaam is waarvan de inkomsten belastbaar zijn in Nederland en ten laste komen van een werkgever die inwoner is van Nederland of van een in Nederland gevestigde vaste inrichting, en de natuurlijke persoon lid is van, begunstigde tot of deelnemer in een in Nederland gevestigd vrijgesteld pensioenfonds,
2. dienen de premies betaald door of namens die natuurlijke persoon aan het vrijgestelde pensioenfonds gedurende het tijdvak waarin hij in dienstverband werkzaam is in Nederland en die toe te rekenen zijn aan het dienstverband aftrekbaar te zijn (of niet bij de belastingheffing te worden inbegrepen) bij de berekening van zijn belastbaar inkomen in de Verenigde Staten; en
3. worden uitkeringen voortvloeiend uit het vrijgestelde pensioenfonds of door of namens de werkgever van die natuurlijke persoon gedurende dat tijdvak betaalde premies aan het vrijgestelde pensioenfonds en die toe te rekenen zijn aan dat dienstverband bij de berekening van het belastbare inkomen van de werknemer in de Verenigde Staten niet behandeld als onderdeel van het belastbare inkomen. Dit lid vindt uitsluitend toepassing voor zover de premies of uitkeringen in aanmerking komen voor fiscale faciliëring in Nederland.
4. De uit hoofde van dit lid beschikbare fiscale faciliëring mag niet hoger zijn dan die welke door de Verenigde Staten zou zijn toegestaan aan hun inwoners voor premies aan of voordelen behaald door een overeenkomstig vrijgesteld pensioenfonds dat in de Verenigde Staten is gevestigd.
5. Teneinde te bepalen of een natuurlijke persoon in aanmerking komt voor deelname in en belastingvoordeel in verband met een in de Verenigde Staten gevestigd vrijgesteld pensioenfonds, worden premies betaald aan of voordelen behaald door een in Nederland gevestigd vrijgesteld pensioenfonds behandeld als premies of uitkeringen uit hoofde van een overeenkomstig vrijgesteld pensioenfonds dat in de Verenigde Staten is gevestigd voorzover fiscale faciliëring uit hoofde van dit lid beschikbaar is voor de natuurlijke persoon.
6. d) Dit lid vindt alleen toepassing indien de bevoegde autoriteit van de Verenigde Staten ermee heeft ingestemd dat het vrijgestelde pensioenfonds over het algemeen overeenkomt met een in de Verenigde Staten gevestigd vrijgesteld pensioenfonds.

 

11. De voordelen bedoeld in het zevende, achtste, negende en tiende lid zijn met betrekking tot een in de Verenigde Staten gevestigd vrijgesteld pensioenfonds uitsluitend van toepassing indien het pensioenfonds zich in overeenstemming met het Nederlandse recht ten aanzien van aangewezen buitenlandse pensioenfondsen verplicht inlichtingen en zekerheid te verschaffen aan de belastingautoriteiten van Nederland.

Artikel 20. Overheidsfuncties

1.

1. Beloningen, niet zijnde pensioenen, betaald door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon terzake van diensten bewezen aan die Staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijke lichaam, zijn slechts in die Staat belastbaar.
2. Deze beloningen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar, indien de diensten in die Staat worden bewezen en de natuurlijke persoon een inwoner is van die Staat, die:
3. onderdaan is van die Staat; of
4. niet uitsluitend voor het verrichten van de diensten inwoner van die Staat werd.

 

2.

1. Pensioenen betaald door of uit fondsen in het leven geroepen door, een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten bewezen aan die Staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijke lichaam zijn slechts in die Staat belastbaar.
2. Deze pensioenen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar, indien de natuurlijke persoon inwoner en onderdaan is van die Staat.

 

3. De bepalingen van de artikelen 16 (Niet-zelfstandige Arbeid), 17 (Bestuurders- en Commissarissenbeloningen) en 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatieuitkeringen) zijn van toepassing op beloningen en pensioenen ter zake van diensten bewezen in het kader van een op winst gericht bedrijf, uitgeoefend door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 21. Hoogleraren en docenten

1. Een natuurlijke persoon die een van de Staten bezoekt gedurende een tijdvak van ten hoogste twee jaar met het doel onderwijs te geven of zich met wetenschappelijk onderzoek bezig te houden aan een universiteit, hogeschool of andere erkende onderwijsinrichting in die Staat, en die onmiddellijk voorafgaande aan dat bezoek inwoner was van de andere Staat, is slechts in die andere Staat belastbaar voor de beloning voor dat geven van onderwijs of dat onderzoek gedurende een tijdvak dat twee jaar te rekenen vanaf de datum waarop hij de eerstgenoemde Staat voor het eerst met dat doel bezoekt niet te boven gaat. Indien het bezoek de twee jaar overschrijdt, mag de eerstgenoemde Staat de natuurlijke persoon belasten ingevolge zijn nationale wetgeving voor het gehele tijdvak van het bezoek, tenzij de bevoegde autoriteiten van de Staten in een bijzonder geval anders overeenkomen.
2. Dit artikel is niet van toepassing op inkomsten uit het verrichten van wetenschappelijk onderzoek, indien dit onderzoek niet wordt verricht in het algemeen belang, maar in de eerste plaats voor het persoonlijke nut van een bepaalde persoon of bepaalde personen.

Artikel 22. Studenten en personen in opleiding

1. Een natuurlijke persoon die onmiddellijk voorafgaande aan zijn bezoek aan een van de Staten inwoner is van de andere Staat en die tijdelijk in de eerstbedoelde Staat verblijf houdt in de eerste plaats met de bedoeling:
2. met volledige dagtaak te studeren aan een erkende universiteit, hogeschool of school in die eerstbedoelde Staat; of
3. een opleiding voor een bedrijf of beroep te verkrijgen,
   is vrijgesteld van belasting in de eerstbedoelde Staat ter zake van:
4. alle overmakingen uit het buitenland ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding; en
5. alle beloningen voor persoonlijke diensten verricht in de eerstbedoelde Staat, tot een bedrag dat in enig belastingjaar 2000 Amerikaanse dollar of de tegenwaarde daarvan in euro op 1 januari van dat belastingjaar niet te boven gaat.

 

De voordelen ingevolge dit lid worden slechts verleend voor zulk een tijdsduur als redelijk is of gewoonlijk vereist om het doel van het bezoek te bereiken.

2. Een natuurlijke persoon die onmiddellijk voorafgaande aan zijn bezoek aan een van de Staten inwoner is van de andere Staat en die tijdelijk in de eerstbedoelde Staat verblijf houdt gedurende een tijdvak van niet langer dan driejaar met het doel te studeren, wetenschappelijk onderzoek te doen of een opleiding te verkrijgen, zulks uitsluitend als genieter van een toelage, vergoeding of prijs verleend door een organisatie op het gebied van wetenschap, onderwijs, godsdienst of liefdadigheid of op grond van een programma van technische hulpverlening waaraan een van de Staten, een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan deelneemt, is vrijgesteld van belasting in de eerstbedoelde Staat voor:
3. het bedrag van die toelage, vergoeding of prijs; en
4. alle beloningen voor persoonlijke diensten verricht in de eerstbedoelde Staat, mits die diensten verband houden met zijn studie, onderzoek of opleiding of daaruit voortvloeien, zulks tot een bedrag dat in enig belastingjaar 2000 Amerikaanse dollar of de tegenwaarde daarvan in euro op 1 januari van dat belastingjaar niet te boven gaat.

 

3. Een natuurlijke persoon kan geen aanspraak maken op de voordelen van dit artikel of van artikel 21 (Hoogleraren en andere Docenten), indien die natuurlijke persoon gedurende het onmiddellijk voorafgaande tijdvak aanspraak heeft gemaakt op de voordelen van zo'n ander artikel.

Artikel 23. Overige inkomsten

1. Bestanddelen van het inkomen van een inwoner van een van de Staten, van waaruit ook afkomstig, die niet in de voorgaande artikelen van deze Overeenkomst zijn behandeld, zijn slechts in die Staat belastbaar.
2. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing op inkomsten, niet zijnde inkomsten uit onroerende zaken zoals omschreven in het tweede lid van artikel 6 (Inkomsten uit Onroerende Zaken) indien de uiteindelijke gerechtigde tot de inkomsten die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de inkomsten zijn toe te rekenen aan die vaste inrichting of aan dat vaste middelpunt. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 (Winst uit Onderneming) of artikel 15 (Zelfstandige Arbeid) van toepassing.

HOOFDSTUK IV. VERMIJDING VAN DUBBELE BELASTING

Artikel 24. Grondslag van de belastingheffing

1. Niettegenstaande enige bepaling van de Overeenkomst, behalve het tweede lid, mag elk van de Staten zijn inwoners en onderdanen belasten als ware de Overeenkomst niet in werking getreden. Voor dit doel omvat, waar het de Verenigde Staten betreft, de uitdrukking onderdaan een voormalige staatsburger of langdurig inwoner die geen onderdaan is van Nederland, en voor wie het vermijden van de heffing van inkomstenbelasting een van de voornaamste doelstellingen is van het verlies van zijn een dergelijke Amerikaanse status, maar alleen voor het tijdvak van 10 jaar volgend op dat verlies.
2. De bepalingen van het eerste lid tasten niet aan
3. de voordelen verleend door een van de Staten ingevolge het tweede lid van artikel 9 (Verbonden Ondernemingen), ingevolge het vierde, zevende, achtste en tiende lid van artikel 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatie-uitkeringen), en ingevolge de artikelen 25 (Vermijding van Dubbele Belasting), 28 (Non-Discriminatie) en 29 (Regeling voor Onderling Overleg); en
4. de voordelen verleend door een van de Staten ingevolge de artikelen 20 (Overheidsfuncties), 21 (Hoogleraren en andere Docenten) , 22 (Studenten en Personen in Opleiding) en 33 (Diplomatieke en Consulaire Ambtenaren), aan natuurlijke personen die geen onderdaan zijn van die Staat, en in het geval van de Verenigde Staten, evenmin „lawful permanent resident” van de Verenigde Staten.

 

3. Voor de uitvoering van het eerste en tweede lid van artikel 7 (Winst uit Onderneming), het zevende lid van artikel 10 (Dividenden), het derde lid van artikel 12 (Interest), het derde lid van artikel 13 (Royalty's), het derde lid van artikel 14 (Vermogenswinsten), het eerste lid van artikel 15 (Zelfstandige Arbeid) en het tweede lid van artikel 23 (Overige Inkomsten) zijn alle inkomsten, voordelen of kosten die zijn toe te rekenen aan een vaste inrichting of vast middelpunt gedurende het bestaan daarvan belastbaar of aftrekbaar in de Staat waarin die vaste inrichting of dat vaste middelpunt is gelegen, zelfs als de betalingen zijn uitgesteld tot een tijdstip waarop die vaste inrichting of dat vaste middelpunt heeft opgehouden te bestaan. Niets in de voorgaande zin tast de toepassing op die uitgestelde betalingen aan, overeenkomstig de binnenlandse wetgeving van elk van de Staten, van de regels betreffende de winstneming en het maken van kosten.

Voordelen uit de vervreemding van roerende goederen die op enig moment deel hebben uitgemaakt van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die of van een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten in de andere Staat heeft of heeft gehad mogen door die andere Staat slechts worden belast voor zover het voordeel is toe te rekenen aan het tijdvak waarin de desbetreffende roerende goederen deel hebben uitgemaakt van het voornoemde bedrijfsvermogen. Die andere Staat kan die voordelen belasten op het tijdstip waarop de voordelen overeenkomstig de wetten van die andere Staat worden gerealiseerd en in aanmerking worden genomen, mits dat tijdstip ligt binnen 3 jaar na de datum waarop de goederen ophouden deel te zijn van het bedrijfsvermogen van de vaste inrichting of het vaste middelpunt.

4. In het geval van een bestanddeel van het inkomen, de winst of een voordeel verkregen door een persoon dat fiscaal transparant is krachtens het recht van een van beide Staten, wordt dit bestanddeel aangemerkt als zijnde verkregen door een inwoner van een Staat voorzover dat bestanddeel voor de toepassing van het belastingrecht van die Staat wordt behandeld als het inkomen, de winst of het voordeel van een inwoner.

Artikel 25. Vermijding van dubbele belasting

1. Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van artikel 24 (Grondslag van de Belastingheffing), is Nederland bevoegd de bestanddelen van het inkomen in de grondslag van de belastingheffing te begrijpen die op grond van het vierde lid van artikel 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatie-uitkeringen) en artikel 20 (Overheidsfuncties) slechts in de Verenigde Staten belastbaar zijn.
2. Indien een inwoner of onderdaan van Nederland bestanddelen van het inkomen verkrijgt, die volgens artikel 6 (Inkomsten uit onroerende zaken), artikel 7 (Winst uit onderneming) voor zover dat inkomen is onderworpen aan belasting van de Verenigde Staten, het zevende lid van artikel 10 (Dividenden), het derde lid van artikel 12 (Interest), het derde lid van artikel 13 (Royalty's), het eerste en derde lid van artikel 14 (Vermogenswinsten), artikel 15 (Zelfstandige arbeid) voor zover dat inkomen is onderworpen aan belasting van de Verenigde Staten, het eerste lid van artikel 16 (Niet-zelfstandige arbeid), het vierde lid van artikel 19 (Pensioenen, lijfrenten, alimentatieuitkeringen), artikel 20 (Overheidsfuncties) en het tweede lid van artikel 23 (Overige inkomsten) van deze Overeenkomst belastbaar zijn in de Verenigde Staten en zijn begrepen in de grondslag van de belastingheffing, stelt Nederland deze bestanddelen vrij door een vermindering van zijn belasting toe te staan. Deze vermindering wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting. Hiertoe worden genoemde bestanddelen geacht te zijn begrepen in het totale bedrag van de bestanddelen van het inkomen die ingevolge die bepalingen van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.
3. Nederland verleent voorts een aftrek op de Nederlandse belasting voor de bestanddelen van het inkomen die volgens het tweede lid van artikel 10 (Dividenden), artikel 17 (Bestuurders- en Commissarissenbeloningen) en artikel 18 (Artiesten en Sportbeoefenaars) van de Overeenkomst in de Verenigde Staten mogen worden belast, voor zover deze bestanddelen in de grondslag van de belastingheffing zijn begrepen.

Het bedrag van deze aftrek is gelijk aan

1. in het geval van dividenden die mogen worden belast in de Verenigde Staten volgens het tweede lid, letter (a) van artikel 10 (Dividenden), 5 procent van die dividenden;
2. in het geval van dividenden die mogen worden belast in de Verenigde Staten volgens het tweede lid, letter (b) van artikel 10 (Dividenden), 15 procent van die dividenden;
3. in het geval van andere dividenden, die mogen worden belast in de Verenigde Staten volgens het vierde lid van artikel 10 (Dividenden), 15 procent van die dividenden; en,
4. in het geval van andere bestanddelen van het inkomen, genoemd in dit lid, de over die andere bestanddelen van het inkomen in de Verenigde Staten betaalde belasting,

 

maar bedraagt in geen geval meer dan het bedrag van de vermindering die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen bestanddelen van het inkomen de enige bestanddelen van het inkomen zouden zijn geweest die op grond van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

4. Overeenkomstig de bepalingen en behoudens de beperkingen van de wetgeving van de Verenigde Staten (zoals deze van tijd tot tijd kan worden gewijzigd zonder de algemene uitgangspunten ervan te wijzigen), staan de Verenigde Staten aan een inwoner of onderdaan van de Verenigde Staten een verrekening toe met de belasting op inkomen van de Verenigde Staten van:
5. het daarvoor in aanmerking komende bedrag aan inkomstenbelasting dat door of namens die inwoner of onderdaan aan Nederland is betaald of dat aan Nederland is verschuldigd, behalve de inkomstenbelasting betaald aan Nederland in de gevallen bedoeld in het negende lid van artikel 14 (Vermogens winsten) of in het tweede lid van artikel 19 (Pensioenen, Lijfrenten en Alimentatieuitkeringen); en
6. in het geval van een lichaam van de Verenigde Staten dat ten minste 10 percent bezit van het stemgerechtigde aandelenkapitaal van een lichaam dat inwoner is van Nederland en waarvan het lichaam van de Verenigde Staten dividenden ontvangt, het daarvoor in aanmerking komende bedrag aan inkomstenbelasting dat door of namens het uitdelende lichaam aan Nederland is betaald of dat aan Nederland is verschuldigd met betrekking tot de winsten waaruit de dividenden zijn betaald.

 

De grondslag voor dit in aanmerking komende bedrag is het bedrag aan inkomstenbelasting dat is betaald aan of dat is verschuldigd aan Nederland, maar de verrekening overschrijdt niet de beperkingen (die tot doel hebben de verrekening te beperken tot de belasting van de Verenigde Staten op inkomsten uit bronnen buiten de Verenigde Staten) zoals voorzien in de wetgeving van de Verenigde Staten voor het belastingjaar.

Voor de toepassing van dit lid worden de belastingen bedoeld in het eerste lid, letter (a) en het tweede lid van artikel 2 (Belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is), beschouwd als inkomstenbelastingen.

5. Niettegenstaande de bepalingen van het vierde lid van dit artikel staan de Verenigde Staten aan een inwoner of onderdaan van de Verenigde Staten een verrekening toe met belasting van de Verenigde Staten op inkomen van het daarvoor in aanmerking komende bedrag van het winstaandeel, betaald door of namens die inwoner of onderdaan aan Nederland. Het daarvoor in aanmerking komende bedrag is het produkt van (i) de heffingsgrondslag van het verrekenbare deel van het winstaandeel en (ii) het wettelijke maximumtarief van de belasting van de Verenigde Staten dat van toepassing is voor die inwoner of onderdaan voor dat belastingjaar. Voor het bepalen van het in aanmerking komende bedrag hebben de volgende uitdrukkingen de volgende betekenis:
6. de heffingsgrondslag van het verrekenbare deel van het winstaandeel is het deel van de inkomsten, onderworpen aan de vennootschapsbelasting (uitgezonderd de inkomsten die niet zijn onderworpen aan het winstaandeel) die zijn behaald uit bronnen in Nederland (vóór aftrek van het verschuldigde winstaandeel) dat uitgaat boven de heffingsgrondslag van het verrekenbare deel van de vennootschapsbelasting.
7. de heffingsgrondslag van het verrekenbare deel van de vennootschapsbelasting is het effectieve tarief van de vennootschapsbelasting, gedeeld door het wettelijke maximumtarief van de belasting van de Verenigde Staten dat van toepassing is voor die inwoner of onderdaan voor dat belastingjaar, vermenigvuldigd met de inkomsten, onderworpen aan de vennootschapsbelasting (uitgezonderd de inkomsten die niet zijn onderworpen aan het winstaandeel) die zijn behaald uit bronnen in Nederland (vóór aftrek van het verschuldigde winstaandeel).
8. het effectieve tarief van de vennootschapsbelasting is de vennootschapsbelasting betaald over de inkomsten die zijn onderworpen aan de vennootschapsbelasting (uitgezonderd de inkomsten die niet zijn onderworpen aan het winstaandeel), gedeeld door de inkomsten onderworpen aan de vennootschapsbelasting (uitgezonderd de inkomsten die niet zijn onderworpen aan het winstaandeel en vóór aftrek van het verschuldigde winstaandeel).

 

Bij de vaststelling van het in aanmerking komende bedrag gelden eveneens de andere beperkingen waarin de wetgeving van de Verenigde Staten, zoals deze van tijd tot tijd kan worden gewijzigd, voorziet, die van toepassing zijn op belastingen die verrekenbaar zijn op grond van de bepalingen van artikel 901 of 903 van de Internal Revenue Code voor personen die aanspraak maken op de voordelen van deze Overeenkomst. Bij de toepassing van die beperkingen op de vennootschapsbelasting moet bij het berekenen van deze beperkingen de heffingsgrondslag van het verrekenbare deel van de vennootschapsbelasting (zoals gedefinieerd in (b) hierboven) worden gebruikt. Het winstaandeel dat is betaald en dat uitgaat boven het in aanmerking komende bedrag mag alleen worden gebruikt voor verrekening in een ander belastingjaar, en alleen met belasting van de Verenigde Staten op de heffingsgrondslag van het verrekenbare deel van het winstaandeel (zoals gedefinieerd in (a) hierboven). Indien aanspraak wordt gemaakt op verrekening van het winstaandeel, mag de belastingplichtige met betrekking tot enige buitenlandse belasting, betaald of verschuldigd in dat jaar, waarvoor aanspraak mag worden gemaakt op verrekening met belasting van de Verenigde Staten op inkomen op grond van artikel 901 of 903 van de Internal Revenue Code, of met betrekking tot het winstaandeel, betaald of verschuldigd in dat jaar, geen aanspraak maken op aftrek op zijn in de Verenigde Staten belastbare inkomen. Verrekening ingevolge de bepalingen van het vierde lid van dit artikel is niet toegestaan voor enige Nederlandse belasting waarvoor aanspraak op verrekening is gemaakt ingevolge de bepalingen van dit lid.

6. Indien een staatsburger van de Verenigde Staten inwoner is van Nederland:
7. staat Nederland, met betrekking tot de bestanddelen van het inkomen die niet zijn vrijgesteld van Nederlandse belasting op grond van het tweede lid en niet zijn genoemd in het zevende lid van dit artikel, en die ingevolge de bepalingen van deze Overeenkomst zijn vrijgesteld van belasting van de Verenigde Staten of die zijn onderworpen aan een gereduceerd tarief van belasting van de Verenigde Staten indien zij zijn behaald door een inwoner van Nederland die geen staatsburger is van de Verenigde Staten, alleen een verrekening met Nederlandse belasting toe, op grond van de bepalingen van de Nederlandse belastingwetgeving met betrekking tot verrekening van buitenlandse belasting, van de daadwerkelijk betaalde belasting die de Verenigde Staten mogen heffen op grond van de bepalingen van deze Overeenkomst, anders dan belastingen die op grond van van de bepalingen van het eerste lid van artikel 24 (Grondslag van de Belastingheffing) uitsluitend mogen worden geheven op grond van staatsburgerschap;
8. staan de Verenigde Staten, teneinde de belasting van de Verenigde Staten in letter (a) te berekenen, een verrekening met belasting van de Verenigde Staten toe van de aan Nederland betaalde inkomstenbelasting na de verrekening bedoeld in letter (a); de aldus toegestane verrekening vermindert niet het deel van de belasting van de Verenigde Staten dat in overeenstemming met letter (a) verrekenbaar is met de Nederlandse belasting; en
9. uitsluitend met het doel om dubbele belasting in de Verenigde Staten te vermijden op grond van de bepalingen van letter (b), worden bestanddelen van het inkomen bedoeld in letter (a) geacht afkomstig te zijn uit Nederland voor zover noodzakelijk om dubbele belasting van dat inkomen ingevolge letter (b) te vermijden.

 

7. Indien een inwoner van een van de Staten voordelen of een beloning of een eenmalige uitkering verkrijgt, die in overeenstemming met het negende lid van artikel 14 (Vermogenswinsten), of met het tweede lid van artikel 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatieuitkeringen) in de andere Staat mogen worden belast, staat die andere Staat van zijn belasting op die voordelen, beloning of eenmalige uitkering een aftrek toe. Het bedrag van die aftrek is gelijk aan de belasting die is geheven in de eerstgenoemde Staat op de genoemde voordelen, beloning of eenmalige uitkering, maar bedraagt in geen geval meer dan dat deel van de inkomstenbelasting, zoals berekend voordat de aftrek is toegestaan, dat toerekenbaar is aan de genoemde voordelen, beloning of eenmalige uitkering. Voor het uitsluitende doel om dubbele belasting in de Verenigde Staten te vermijden op grond van de bepalingen van dit lid, worden bestanddelen van het inkomen bedoeld in dit lid geacht afkomstig te zijn uit Nederland, voor zover noodzakelijk om dubbele belasting op dat inkomen ingevolge de bepalingen van dit lid te vermijden.

8 . Nederland verleent ten slotte een aftrek op de Nederlandse belasting voor de bestanddelen van het inkomen die volgens het achtste lid van artikel 12 (Interest) en het zesde lid van artikel 13 (Royalty's) in de Verenigde Staten mogen worden belast, voor zover deze bestanddelen in de grondslag van de belastingheffing zijn begrepen en niet op grond van het Nederlandse nationale belastingregime of op grond van een door Nederland overeengekomen bilaterale of multilaterale regeling tot het vermijden van dubbele belasting als winst van een vaste inrichting zijn vrijgesteld van belasting in Nederland.

Het bedrag van deze aftrek is gelijk aan

1. in het geval van interest die mag worden belast in de Verenigde Staten volgens het achtste lid van artikel 12 (Interest), 15 procent van die interest;
2. in het geval van royalty's die mogen worden belast in de Verenigde Staten volgens het zesde lid van artikel 13 (Royalty's), 15 procent van die royalty's,

 

maar bedraagt in geen geval meer dan het bedrag van de vermindering die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen bestanddelen van het inkomen de enige bestanddelen van het inkomen zouden zijn geweest die op grond van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

HOOFDSTUK V. BIJZONDERE BEPALINGEN

Artikel 26. Beperkingen van voordelen

1. Tenzij in dit artikel anders is bepaald, is een inwoner van een van de Staten die voordelen verkrijgt uit de andere Staat alleen gerechtigd tot alle voordelen uit deze Overeenkomst die anderszins worden toegekend aan inwoners van een Staat indien een dergelijke inwoner een gekwalificeerde persoon is als omschreven in het tweede lid van dit artikel en voldoet aan alle andere omschreven voorwaarden voor het verkrijgen van dergelijke voordelen.
2. Een inwoner van een van de Staten is uitsluitend een gekwalificeerde persoon voor een belastingjaar indien hij:
3. een natuurlijke persoon is; of
4. een Staat, een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan is; of
5. een lichaam is, indien
6. de voornaamste soort van zijn aandelen (en elke „disproportionate class of shares”) genoteerd is aan een erkende effectenbeurs zoals beschreven in het achtste lid, letter a, onder i) of ii) van dit artikel en in deze aandelen regelmatig wordt gehandeld op een of meer erkende effectenbeurzen, tenzij het lichaam geen reële aanwezigheid heeft in de Staat waarvan het een inwoner is; of
7. ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen (en ten minste 50 percent van elke „disproportionate class of shares”) van het lichaam onmiddellijk of middellijk het eigendom is van ten hoogste vijf lichamen die gerechtigd zijn tot de voordelen van letter c onder i), met dien verstande dat ingeval van middellijke eigendom elke tussenliggende eigenaar inwoner is van een van beide Staten;
8. een persoon is als beschreven in artikel 35 (Vrijgestelde Pensioenfondsen) van deze Overeenkomst, op voorwaarde dat:
9. meer dan 50 percent van de gerechtigden, leden of deelnemers natuurlijke personen van een van beide Staten zijn; of
10. de organisatie die geldschieter is van een dergelijke persoon recht heeft op de voordelen van de Overeenkomst op grond van dit artikel; of
11. een niet in letter d beschreven organisatie zonder winstoogmerk is die krachtens een dergelijke hoedanigheid in het algemeen in haar woonstaat is vrijgesteld van een belastingheffing naar het inkomen; of
12. een persoon is, niet zijnde een natuurlijke persoon of een lichaam dat gerechtigd zou zijn tot de voordelen op grond van letter c onder i) maar daarvoor niet in aanmerking komt als gevolg van het niet hebben van reële aanwezigheid in haar woonstaat, indien:
13. op ten minste de helft van de dagen van een belastingjaar gekwalificeerde personen als bedoeld in letter a, b, c onder i), of letter d of e van dit lid, onmiddellijk of middellijk, aandelen of een ander belang als uiteindelijk gerechtigde van ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam in eigendom hebben (en ten minste 50 percent van elke „disproportionate class of shares”) en
14. minder dan 50 percent van het bruto inkomen in dat belastingjaar van die persoon onmiddellijk of middellijk wordt betaald aan of toekomt aan personen die geen inwoner zijn van een van beide Staten in de vorm van betalingen die aftrekbaar zijn voor de belastingen waarop deze Overeenkomst van toepassing is in de Staat waarvan de persoon inwoner is (met uitzondering van betalingen als willekeurige derde verricht bij de normale bedrijfsuitoefening ter zake van diensten of lichamelijke zaken en betalingen in het kader van financiële verplichtingen aan een bank op voorwaarde dat indien de bank geen inwoner is van een van de Staten een dergelijke betaling toerekenbaar is aan een vaste inrichting van die bank gelegen in een van de Staten).

 

3. Niettegenstaande het feit dat een lichaam dat inwoner is van een van de Staten niet als gekwalificeerde persoon kan worden aangemerkt, is dit lichaam toch gerechtigd tot alle voordelen uit deze Overeenkomst die anderszins worden toegekend aan inwoners van een Staat ter zake van een inkomensbestanddeel indien het lichaam voldoet aan alle andere omschreven voorwaarden voor het verkrijgen van dergelijke voordelen en:
4. ten minste 95 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen (en ten minste 50 percent van elke „disproportionate class of shares”) van het lichaam onmiddellijk of middellijk in eigendom zijn van ten hoogste zeven personen die gelijkwaardige gerechtigden („equivalent beneficiaries”) zijn; en
5. minder dan 50 percent van het bruto inkomen van het lichaam voor het belastingjaar waarin het inkomensbestanddeel afkomstig is onmiddellijk of middellijk wordt betaald aan of toekomt aan personen die geen gelijkwaardige gerechtigden (equivalent beneficiaries) zijn in de vorm van betalingen die aftrekbaar zijn voor de belastingen waarop deze Overeenkomst van toepassing is in de Staat waarvan het lichaam inwoner is (met uitzondering van betalingen als willekeurige derde verricht bij de normale bedrijfsuitoefening ter zake van diensten of lichamelijke zaken en betalingen in het kader van financiële verplichtingen aan een bank op voorwaarde dat indien de bank geen inwoner is van een van de Staten een dergelijke betaling toerekenbaar is aan een vaste inrichting van die bank gelegen in een van de Staten).

 

4.

1. Niettegenstaande het feit dat een inwoner van een van de Staten niet als gekwalificeerde persoon kan worden aangemerkt, is deze inwoner toch gerechtigd tot alle voordelen uit deze Overeenkomst die anderszins worden toegekend aan inwoners van een Staat ter zake van een inkomensbestanddeel dat afkomstig is uit de andere Staat, indien de inwoner betrokken is bij het actief uitoefenen van bedrijfsmatige activiteiten in de eerstbedoelde Staat (anders dan activiteiten die bestaan uit het beleggen of het beheren van beleggingen voor eigen rekening van die inwoner, tenzij deze activiteiten bank- en verzekeringsactiviteiten of effectenhandel betreffen, welke door een bank of verzekeringsmaatschappij of een geregistreerd effectenbedrijf worden uitgeoefend), de voordelen verkregen uit de andere Staat zijn behaald in samenhang met, of bijkomstig zijn tot, die bedrijfsmatige activiteiten en die inwoner voldoet aan alle andere omschreven voorwaarden voor het verkrijgen van dergelijke voordelen.
2. Indien een inwoner van een van de Staten of een van de met hem verbonden ondernemingen een bedrijfsmatige activiteit in de andere Staat uitoefent waaruit een inkomensbestanddeel voortvloeit, geldt letter a van dit lid ten aanzien van dat inkomensbestanddeel uitsluitend indien de bedrijfsmatige activiteiten in de eerstbedoelde Staat wezenlijk zijn in relatie tot de bedrijfsmatige activiteiten in de andere Staat.
3. Bij het bepalen of een persoon betrokken is bij het actief uitoefenen van bedrijfsmatige activiteiten in een van de Staten als bedoeld in letter a van dit lid, worden activiteiten die worden verricht door een vennootschap in welke de persoon een vennoot is en activiteiten die worden verricht door met de persoon verbonden personen geacht te worden verricht door die persoon. Een persoon wordt geacht met een andere persoon verbonden te zijn indien de ene persoon ten minste 50 percent van het belang als uiteindelijke gerechtigde bezit in de andere persoon (of, ingeval van een lichaam, ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam of van het uiteindelijke belang in het vermogen van het lichaam) of een andere persoon bezit, onmiddellijk of middellijk, ten minste 50 percent van het belang als uiteindelijk gerechtigde (of, ingeval van een lichaam, ten minste 50 percent van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van het lichaam of van het uiteindelijke belang in het vermogen van het lichaam) in elk van de personen. In ieder geval wordt een persoon geacht te zijn verbonden met een andere persoon indien, op basis van alle feiten en omstandigheden, de ene persoon zeggenschap heeft in de andere persoon of beide personen onder zeggenschap staan van dezelfde persoon of personen.

 

5. Een persoon die inwoner is van een van de Staten is eveneens gerechtigd tot alle voordelen van deze Overeenkomst die anderszins worden toegekend aan inwoners van een Staat indien die persoon werkzaam is als hoofdkantoor van een multinationale groep van vennootschappen en die inwoner voldoet aan elke andere omschreven voorwaarde voor het verkrijgen van dergelijke voordelen. Een persoon wordt voor dit doel alleen als hoofdkantoor beschouwd indien:
6. hij voorziet in een wezenlijk aandeel van het algemene toezicht op en bestuur van de groep, dat mede mag omvatten, maar niet hoofdzakelijk mag bestaan uit concernfinanciering;
7. de groep uit rechtspersonen bestaat, die inwoner zijn van en zich actief bezig houden met bedrijfsmatige activiteiten in ten minste vijf landen en waarvan de in elk van de vijf landen (of vijf groepen landen) verrichte bedrijfsmatige activiteiten ten minste 10 percent van het bruto-inkomen van de groep genereren;
8. de in ieder ander land dan de staat van vestiging van het hoofdkantoor verrichte bedrijfsmatige activiteiten minder dan 50 percent van het bruto-inkomen van de groep genereren;
9. niet meer dan 25 percent van zijn bruto-inkomen verkregen is uit de andere Staat;
10. hij onafhankelijke discretionaire bevoegdheid heeft en uitoefent om de functies bedoeld in letter a te verrichten;
11. hij in zijn land van vestiging onderworpen is aan dezelfde regels voor de belastingheffing over inkomen als personen zoals beschreven in het vierde lid;
12. het inkomen, dat is verkregen in de andere Staat, is verkregen in samenhang met of als bijkomstige voordeel van de actieve bedrijfsmatige activiteiten bedoeld in letter b;

 

Indien aan de vereisten met betrekking tot het bruto-inkomen van de letters b, c of d van dit lid niet is voldaan, wordt geacht hieraan te zijn voldaan wanneer aan die vereisten wel wordt voldaan door het gemiddelde te nemen van het bruto-inkomen van de voorafgaande vier jaar.

6. Een persoon die inwoner is van een van de Staten, die uit de andere Staat voordelen verkrijgt als genoemd in artikel 8 (Scheepvaart en Luchtvaart) en die op grond van de voorgaande leden geen recht heeft op de voordelen van deze Overeenkomst, heeft desalniettemin recht op de voordelen van deze Overeenkomst ten aanzien van die voordelen indien:
7. meer dan 50 percent van het belang als uiteindelijke gerechtigde in die persoon (of ingeval van een lichaam, meer dan 50 percent van de waarde van de aandelen van dat lichaam) middellijk of onmiddellijk eigendom is van gekwalificeerde personen of natuurlijke personen die inwoner zijn van een derde staat; of
8. in geval van een lichaam, de aandelen van dat lichaam voornamelijk en regelmatig verhandeld worden op een gevestigde markt voor waardepapieren in een derde staat, mits die derde staat een vrijstelling verleent onder soortgelijke voorwaarden voor voordelen als genoemd in artikel 8 van deze Overeenkomst aan staatsburgers en rechtspersonen van de andere Staat hetzij op grond van zijn nationale wetgeving of in onderlinge overeenstemming met die andere Staat of op grond van een overeenkomst tussen die derde staat en de andere Staat.

 

7. Een persoon die inwoner is van een van de Staten en die op grond van de voorgaande leden geen recht heeft op enkele of alle voordelen van deze Overeenkomst kunnen voordelen van deze Overeenkomst desalniettemin worden toegekend indien de bevoegde autoriteit van de Staat waaruit het desbetreffende inkomen afkomstig is, dit bepaalt. Bij deze bepaling houdt de bevoegde autoriteit als haar richtlijn rekening met de vraag of hetzij de oprichting, verwerving of instandhouding van die persoon, hetzij de uitoefening van zijn activiteiten, als een van de voornaamste doelstellingen het verkrijgen van de voordelen van deze Overeenkomst heeft of had. De bevoegde autoriteit van de Staat waaruit het inkomen afkomstig is, raadpleegt de bevoegde autoriteit van de andere Staat alvorens zij op grond van dit lid de voordelen van de Overeenkomst onthoudt.
8. Bij de toepassing van dit artikel gelden de volgende bepalingen en definities:
9. De uitdrukking „erkende effectenbeurs” betekent:
10. het NASDAQ-systeem en elke effectenbeurs die voor de toepassing van de Securities Exchange Act van 1934 bij de Security and Exchange Commission in de Verenigde Staten is geregistreerd als een nationale beurs op het gebied van waardepapieren;
11. de Amsterdamse effectenbeurs en elke andere effectenbeurs die onder toezicht staat van de Autoriteit Financiële Markten (of zijn opvolger) in Nederland;

iii.  De Ierse effectenbeurs, de Zwitserse effectenbeurs en de effectenbeurzen van Brussel, Frankfurt, Hamburg, Johannesburg, Londen, Madrid, Milaan, Parijs, Stockholm, Sydney, Tokio, Toronto en Wenen; en

1. elke andere effectenbeurs die de bevoegde autoriteiten voor de toepassing van dit artikel erkennen;
3. De uitdrukking „voornaamste soort aandelen” betekent de gewone of normale aandelen van het lichaam, mits die soort aandelen de meerderheid van het totale aantal stemmen in en van de waarde van het lichaam vertegenwoordigt. Indien geen enkele soort gewone of normale aandelen de meerderheid van het totale aantal stemmen in en van de waarde van het lichaam vertegenwoordigt, dan betekent de uitdrukking „voornaamste soort aandelen” die soort of die soorten aandelen die in totaal een meerderheid van het totale aantal stemmen in en van de waarde van de lichaam vertegenwoordigen.
4. De uitdrukking „aandelen” omvat certificaten en trustcertificaten daarvan;
5. De uitdrukking „disproportionate class of shares” betekent elke soort aandelen in een lichaam dat inwoner is van een van de Staten die de aandeelhouder recht geeft op een onevenredig hoger aandeel, door middel van dividend, afkoopsommen of op andere wijze, in het inkomen dat in het andere Staat wordt gegenereerd door bepaalde activa of activiteiten van het lichaam;
6. Een lichaam heeft geen reële aanwezigheid in de Staat waarvan het inwoner is indien:
8. het totale volume van de handel in aandelen van een dergelijk lichaam op erkende effectenbeurzen die in de andere Staat zijn gevestigd groter is dan het totale volume van de handel in die aandelen op erkende effectenbeurzen in de primaire economische zone van dat lichaam, of
9. de aandelen van het lichaam worden niet verhandeld op enige erkende effectenbeurs die gevestigd is in de primaire economische zone van de Staat waarvan het lichaam inwoner is, of de handel op een dergelijke effectenbeurs of op dergelijke effectenbeurzen minder bedraagt dan 10 percent van de totale wereldwijde handel in aandelen van een dergelijk lichaam; en
10. de voornaamste plaats van waaruit het lichaam wordt geleid en bestuurd niet ligt in de Staat waarvan het lichaam inwoner is;
11. Bij de vaststellingen bedoeld in letter (d),
12. mag, voor de toepassing van onderdeel i) daarvan, het lichaam gebruik maken van de gemiddelde handelsvolumes van de drie voorafgaande jaren;
13. omvat de primaire economische zone van Nederland de lidstaten van de Europese Unie of van de Europese Economische Ruimte. De primaire economische zone van de Verenigde Staten omvat de staten die partij zijn bij de Noord Amerikaanse Vrijhandels Associatie; en

iii.  ligt de voornaamste plaats van waaruit het lichaam wordt geleid en bestuurd uitsluitend in de Staat waarvan het lichaam inwoner is indien de „executive officers and senior management employees” hun dagelijkse verantwoordelijkheden voor strategische, financiële en operationele beleidsbeslissingen voor het lichaam (inclusief haar directe en indirecte deelnemingen) meer in die Staat uitoefenen dan in enige andere Staat en de staven meer van de dagelijkse activiteiten die nodig zijn om die beslissingen voor te bereiden en te maken verrichten in die Staat dan in enige andere Staat.

1. een gelijkwaardige gerechtigde („equivalent beneficiary”) is een inwoner van een lidstaat van de Europese Unie of van de Europese Economische Ruimte, of van een Staat die partij is bij de Noord Amerikaanse Vrijhandels Associatie, evenwel uitsluitend indien die inwoner:
3. gerechtigd zou zijn tot alle voordelen van een algemene overeenkomst tot het vermijden van dubbele belasting tussen enige lidstaat van de Europese Unie of van de Europese Economische Ruimte, of van een Staat die deel uitmaakt van de Noord Amerikaanse Vrijhandels Associatie en de Staat ter zake waarvan aanspraak wordt gemaakt op de voordelen van deze Overeenkomst op grond van bepalingen die overeenkomen met letter a, b, c onder i, d of e van het tweede lid van dit artikel, met dien verstande dat indien een dergelijke overeenkomst geen algemeen artikel inzake beperkingen van voordelen bevat, die persoon wordt aangemerkt als een gekwalificeerde persoon op grond van letter a, b, c onder i, d of e van het tweede lid van dit artikel indien die persoon op grond van artikel 4 (Inwoner) van deze Overeenkomst inwoner zou zijn van een van de Staten; en
4. ten aanzien van de inkomsten als bedoeld in de artikelen 10 (Dividenden), 11 (Belastingheffing van vaste inrichtingen), 12 (Interest) of 13 (Royalty's) van deze Overeenkomst, op grond van een dergelijke overeenkomst gerechtigd zou zijn tot een belastingtarief ten aanzien van een afzonderlijke soort inkomsten waarvoor op grond van deze Overeenkomst aanspraak wordt gemaakt op voordelen, dat ten minste zo laag is als het tarief dat van toepassing is op grond van deze Overeenkomst; of
5. inwoner is van een Staat die een gekwalificeerde persoon is op grond van letter a, b, c onder i, d of e van het tweede lid van dit artikel.
   Met het oog op de toepassing van het derde lid van artikel 10 (Dividenden) wordt, teneinde vast te stellen of een persoon die, onmiddellijk of middellijk, aandelen bezit in een lichaam dat aanspraak maakt op de voordelen van deze overeenkomst een gelijkwaardige gerechtigde („equivalent beneficiary”) is, een dergelijk persoon geacht hetzelfde stemrecht te hebben in het lichaam dat de dividenden uitkeert als het lichaam dat aanspraak maakt op de voordelen in een dergelijk lichaam;
6. ten aanzien van dividenden, interest en royalty's afkomstig uit Nederland waartoe een lichaam dat inwoner is van de Verenigde Staten uiteindelijk gerechtigd is, wordt een lichaam dat inwoner is van een lidstaat van de Europese Unie behandeld alsof voldaan wordt aan de vereisten van letter f, onder i)B) teneinde vast te stellen of een dergelijke inwoner van de Verenigde Staten op grond van dit lid aanspraak kan maken op voordelen indien een betaling van dividenden, interest of royalty's afkomstig uit Nederland direct aan een dergelijke inwoner van een lidstaat van de Europese Unie wordt betaald vrijgesteld zou zijn van enige belastingheffing op grond van een richtlijn van de Europese Unie, niettegenstaande het feit dat een overeenkomst met betrekking tot belastingen naar het inkomen tussen Nederland en die andere lidstaat van de Europese Unie zou voorzien in een hoger belastingtarief ten aanzien van dergelijke betalingen dan het belastingtarief dat van toepassing is op een dergelijk lichaam dat inwoner is van de Verenigde Staten, op grond van artikel 10 (Dividenden), 12 (Interest), of 13 (Royalty's) van deze Overeenkomst;
7. voor de toepassing van het tweede lid van dit artikel worden de aandelen van een bepaalde aandelensoort in een belastingjaar aangemerkt als regelmatig te worden verhandeld op een of meer van de erkende effectenbeurzen indien gedurende het tijdvak van twaalf maanden dat eindigt op de dag voordat het belastingjaar begint het totale aantal aandelen van die soort die verhandeld wordt op die effectenbeurs of beurzen ten minste 6 percent beloopt van het gemiddelde aantal van die soort geplaatste aandelen gedurende dat tijdvak van twaalf maanden.

 

Artikel 27. Werkzaamheden buitengaats

1. De bepalingen van dit artikel vinden toepassing niettegenstaande enige andere bepalingen van deze Overeenkomst. Dit artikel vindt echter geen toepassing indien werkzaamheden buitengaats van een persoon voor die persoon een vaste inrichting vormen ingevolge de bepalingen van artikel 5 (Vaste Inrichting) of een vast middelpunt ingevolge de bepalingen van artikel 15 (Zelfstandige Arbeid).
2. In dit artikel betekent de uitdrukking „werkzaamheden buitengaats" werkzaamheden die buitengaats worden verricht in verband met de exploratie of exploitatie van de in een van de Staten gelegen zeebodem en de ondergrond daarvan en hun natuurlijke rijkdommen.
3. Een onderneming van een van de Staten die in de andere Staat werkzaamheden buitengaats verricht, wordt onder voorbehoud van het vierde lid geacht ter zake van die werkzaamheden in die andere Staat een bedrijf uit te oefenen door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, tenzij de desbetreffende werkzaamheden buitengaats in de andere Staat worden verricht gedurende een tijdvak of tijdvakken die in een kalenderjaar een totaal van 30 dagen niet te boven gaan. Voor de toepassing van dit lid wordt:
4. indien een onderneming die in de andere Staat werkzaamheden buitengaats verricht en die is gelieerd aan een andere onderneming, welke andere onderneming als onderdeel van hetzelfde project dezelfde werkzaamheden buitengaats voortzet die worden of werden uitgevoerd door de eerstbedoelde onderneming, en de hiervoor bedoelde door beide ondernemingen verrichte activiteiten bij elkaar opgeteld een tijdvak van 30 dagen te boven gaan, elke onderneming geacht zijn werkzaamheden uit te oefenen gedurende een tijdvak dat 30 dagen in een kalenderjaar te boven gaat;
5. een onderneming geacht gelieerd te zijn aan een andere onderneming indien de een onmiddellijk of middellijk ten minste een derde deel van het kapitaal van de andere onderneming bezit of indien een persoon onmiddellijk of middellijk ten minste een derde deel van het kapitaal van beide ondernemingen bezit.

 

4. Voor de toepassing van het derde lid wordt de uitdrukking „werkzaamheden buitengaats" evenwel geacht niet te omvatten:
5. een van de activiteiten of een combinatie daarvan als bedoeld in het vierde lid van artikel 5 (Vaste Inrichting);
6. sleep- of ankerwerkzaamheden door schepen die in de eerste plaats voor dat doel zijn ontworpen alsmede andere door zulke schepen verrichte activiteiten;
7. het vervoer van voorraden of personeel door schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer.

 

5. Een inwoner van een van de Staten die in het kader van een vrij beroep of van andere werkzaamheden van zelfstandige aard in de andere Staat werkzaamheden buitengaats verricht, wordt geacht deze werkzaamheden te verrichten vanuit een vast middelpunt in de andere Staat indien de desbetreffende werkzaamheden buitengaats een aaneengesloten periode van 30 dagen of meer beslaan.
6. Salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een dienstbetrekking in verband met werkzaamheden buitengaats die worden verricht door middel van een vaste inrichting in de andere Staat, mogen, voor zover de dienstbetrekking in de andere Staat buitengaats wordt uitgeoefend, in die andere Staat worden belast.
7. Indien aan de hand van bewijsstukken wordt aangetoond dat in de Verenigde Staten belasting is betaald over de bestanddelen van het inkomen die ingevolge artikel 7 (Winst uit Onderneming) of artikel 15 (Zelfstandige Arbeid) in verband met het derde onderscheidenlijk het vijfde lid van dit artikel en overeenkomstig het zesde lid van dit artikel in de Verenigde Staten mogen worden belast, verleent Nederland een vermindering op zijn belasting, die wordt berekend overeenkomstig de regels die zijn neergelegd in het tweede lid van artikel 25 (Vermijding van Dubbele Belasting).

Artikel 28. Non -discriminatie

1. Onderdanen van een van de Staten worden in de andere Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen waaraan onderdanen van die andere Staat onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen. Deze bepaling is, niettegenstaande het bepaalde in artikel 1 (Algemene Reikwijdte), ook van toepassing op personen die geen inwoner zijn van een of van beide Staten. Voor de toepassing van de belasting van de Verenigde Staten verkeert een onderdaan van de Verenigde Staten die geen inwoner is van de Verenigde Staten echter niet in dezelfde omstandigheden als een Nederlands onderdaan die geen inwoner is van de Verenigde Staten.
2. De belastingheffing van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, is in die andere Staat niet ongunstiger dan de belastingheffing van ondernemingen van die andere Staat die dezelfde werkzaamheden uitoefenen. Deze bepaling mag niet zo worden uitgelegd, dat zij een van de Staten verplicht aan inwoners van de andere Staat bij de belastingheffing de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de samenstelling van het gezin of gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde Staat aan zijn eigen inwoners verleent.
3. Behalve indien de bepalingen van het eerste lid van artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen), het vijfde lid van artikel 12 (Interest), of het vierde lid van artikel 13 (Royalty's), van toepassing zijn, zijn interest, royalty's en andere uitgaven, betaald door een inwoner van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van de eerstbedoele inwoner onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij betaald waren aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat.
4. Ondernemingen van een van de Staten, waarvan het kapitaal geheel of ten dele, onmiddellijk of middellijk, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere Staat, worden in de eerstbedoelde Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen waaraan andere soortgelijke ondernemingen van de eerstbedoelde Staat zijn of kunnen worden onderworpen.
5. Niets in dit artikel mag zo worden uitgelegd, dat de toepassing door elk der Staten van de belasting op voordelen van vaste inrichtingen als omschreven in artikel 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen) wordt voorkomen of beperkt.
6. De bepalingen van dit artikel zijn, niettegenstaande de bepalingen van artikel 2 (Belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is), van toepassing op belastingen van elke soort en benaming opgelegd door een van de Staten, of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 29. Regeling voor onderling overleg

1. Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een of van beide Staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van deze Overeenkomst, kan hij, ongeacht de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die Staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de Staat waarvan hij inwoner of onderdaan is.
2. De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming met de bevoegde autoriteit van de andere Staat te regelen ten einde een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de Overeenkomst, te vermijden. De overeengekomen regeling wordt uitgevoerd niettegenstaande de verjaringstermijnen of andere procedurele beperkingen in de nationale wetgeving van de Staten, mits de bevoegde autoriteit van de andere Staat binnen zes jaren vanaf het einde van het belastingjaar waarop de aangelegenheid betrekking heeft op de hoogte is gebracht van het bestaan van die aangelegenheid.
3. De bevoegde autoriteiten van de Staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of toepassing van de Overeenkomst in onderling overleg op te lossen. In het bijzonder kunnen de bevoegde autoriteiten overeenstemming bereiken over:
4. dezelfde toerekening van inkomen, aftrekposten, verrekeningen of tegemoetkomingen van een onderneming van een van de Staten aan diens in de andere Staat gevestigde vaste inrichting;
5. dezelfde verdeling van inkomen, aftrekposten, verrekeningen of tegemoetkomingen tussen personen;
6. dezelfde typering van bepaalde vormen van inkomen;
7. dezelfde toepassing van bronbepalingen voor bepaalde vormen van inkomen;
8. een gemeenschappelijke betekenis van een uitdrukking;
9. verhogingen van de specifieke bedragen waarnaar in de Overeenkomst wordt verwezen teneinde de economische en monetaire ontwikkelingen weer te geven;
10. de toepassing van bepalingen uit het nationale recht betreffende straffen, boetes en interest op een wijze overeenkomstig de doelstellingen van de Overeenkomst.

 

De bevoegde autoriteiten kunnen elkaar tevens raadplegen voor de vermijding van dubbele belasting voor gevallen waarin niet door de Overeenkomst is voorzien.

4. De bevoegde autoriteiten van de Staten kunnen zich rechtstreeks met elkaar in verbinding stellen ten einde een overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden te bereiken.
5. Wanneer moeilijkheden of twijfelpunten met betrekking tot de uitlegging of toepassing van deze Overeenkomst niet opgelost kunnen worden door de bevoegde autoriteiten in een onderlinge overlegprocedure ingevolge de voorgaande leden van dit artikel, kan de aangelegenheid, als beide bevoegde autoriteiten en de belastingplichtige(n) daarmee instemmen, worden voorgelegd voor arbitrage, mits de belastingplichtige er schriftelijk mee instemt te zijn gebonden door de beslissing van de arbitragecommissie. De beslissing van de arbitragecommissie in een bepaalde aangelegenheid is voor die aangelegenheid bindend voor beide Staten. De bepalingen van dit lid zijn van toepassing nadat de Staten zulks zijn overeengekomen door middel van een van diplomatieke-notawisseling.
6. Wanneer de bevoegde autoriteit van een van de Staten zich ervan bewust wordt dat de wetgeving van een van de Staten is of kan worden toegepast op een wijze die de volledige toepassing van deze Overeenkomst belemmert, stelt deze bevoegde autoriteit de bevoegde autoriteit van de andere Staat zo snel mogelijk daarvan in kennis. Op verzoek van een van de Staten overleggen de bevoegde autoriteiten met elkaar met het oog op een volledige toepassing van deze Overeenkomst. Het overleg zoals omschreven in dit lid dient aan te vangen binnen zes maanden na de datum waarop de bevoegde autoriteit van de eerstbedoelde Staat een kennisgeving deed toekomen aan de bevoegde autoriteit van de andere Staat.

Artikel 30. Uitwisseling van inlichtingen en administratieve bijstand

1. De bevoegde autoriteiten van de Staten wisselen de inlichtingen uit die nodig zijn om uitvoering te geven aan de bepalingen van deze Overeenkomst of van de nationale wetgeving van de Staten met betrekking tot belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is, voor zover de belastingheffing op grond daarvan niet in strijd is met de Overeenkomst, waaronder begrepen inlichtingen nodig voor de vaststelling en de invordering van, de administratie en de tenuitvoerlegging terzake van, de gerechtelijke vervolging voor een administratiefrechtelijke autoriteit of het instellen van een gerechtelijke vervolging voor een gerechtelijk lichaam, of de beslissing in beroepszaken met betrekking tot belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is. De uitwisseling van inlichtingen wordt niet beperkt door artikel 1 (Algemene Reikwijdte). Alle door een van de Staten ontvangen inlichtingen worden op dezelfde wijze geheim gehouden als inlichtingen die op grond van de nationale wetgeving van die Staat zijn verkregen en worden alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke instanties en administratiefrechtelijke lichamen) die betrokken zijn bij de bovenbedoelde functies met betrekking tot de belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is. Deze personen of autoriteiten mogen van de inlichtingen alleen voor deze doeleinden gebruik maken. Zij mogen de inlichtingen bekend maken in openbare rechtszittingen of in rechterlijke beslissingen. Een Staat mag inlichtingen die op basis van deze Overeenkomst zijn verkregen slechts als bewijs voor een rechter in strafzaken gebruiken indien daartoe vooraf goedkeuring is verleend door de bevoegde autoriteit die de inlichtingen heeft verstrekt. De bevoegde autoriteiten kunnen echter onderling overeenkomen af te zien van de voorwaarde van voorafgaande goedkeuring.
2. Wanneer op basis van dit artikel door een van de Staten om inlichtingen is verzocht, verzamelt de andere Staat de inlichtingen waarop het verzoek betrekking heeft op dezelfde wijze en in dezelfde mate als wanneer de belasting van de eerstbedoelde Staat een belasting van die andere Staat zou zijn en zou zijn geheven door de andere Staat. Wanneer daar door de bevoegde autoriteit van een Staat uitdrukkelijk om is verzocht, tracht de bevoegde autoriteit van de andere Staat de inlichtingen te verschaffen in de vorm van getuigenverklaringen, gewaarmerkte afschriften van onbewerkte oorspronkelijke documenten (met inbegrip van boeken, documenten, verklaringen, bestanden, rekeningen en geschriften) voor zover die verklaringen en documenten verkregen kunnen worden op grond van de wetgeving en de administratieve praktijk van die andere Staat met betrekking tot haar eigen belastingen.
3. De Staten kunnen aan de arbitragecommissie, ingesteld volgens de bepalingen van het vijfde lid van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg), de inlichtingen verstrekken die nodig zijn om de arbitrageprocedure te volbrengen. Deze inlichtingen worden verstrekt met inachtneming van de bepalingen van artikel 32 (Beperking van artikelen 30 en 31) en van het tweede lid van dit artikel. De leden van de arbitragecommissie zijn met betrekking tot de aldus verstrekte inlichtingen onderworpen aan de beperkingen van openbaarmaking als omschreven in het eerste lid van dit artikel.

Artikel 31. Hulp en bijstand bij invordering

1. De Staten nemen op zich elkaar hulp en bijstand te verlenen bij de inning van belastingen die het onderwerp van deze Overeenkomst zijn, met inbegrip van interest, kosten, verhogingen van belasting en boeten van niet-strafrechtelijke aard.
2. In geval van verzoeken tot invordering van belasting kunnen onherroepelijk vaststaande belastingvorderingen van een van de Staten door de andere Staat ter invordering worden aanvaard en in die Staat worden geïnd overeenkomstig de wetten die van toepassing zijn op de invordering en de inning van zijn eigen belastingen. De aangezochte Staat is niet gehouden over te gaan tot maatregelen van executie waarin de wet van de verzoekende Staat niet voorziet.
3. Elk verzoek gaat vergezeld van bescheiden waaruit blijkt dat volgens de wetten van de verzoekende Staat de belastingen onherroepelijk zijn komen vast te staan.
4. De hulp als bedoeld in dit artikel wordt niet verleend ten aanzien van de staatsburgers, rechtspersonen of andere entiteiten van de aangezochte Staat, behalve in die gevallen waarin in onderling overleg tussen de bevoegde autoriteiten van de Staten is vastgesteld dat de vrijstelling die of het verlaagde tarief van de belasting dat op grond van deze Overeenkomst aan die staatsburgers, rechtspersonen en andere entiteiten is toegekend, is genoten door personen die niet tot die voordelen gerechtigd zijn.

Artikel 32. Beperking van de artikelen 30 en 31

1. In geen geval worden de bepalingen van artikel 30 (Uitwisseling van inlichtingen en administratieve bijstand) en artikel 31 (Hulp en bijstand bij invordering) zo uitgelegd dat zij een van de Staten de verplichting opleggen:
2. administratieve maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of de administratieve praktijk van die of van de andere Staat;
3. inlichtingen te verstrekken die niet verkrijgbaar zijn krachtens de wetgeving of in de normale gang van zaken in de administratie van die of van de andere Staat;
4. inlichtingen te verstrekken die een handels-, bedrijfs-, nijverheids- of beroepsgeheim of een fabrieks- of handelswerkwijze zouden onthullen, of inlichtingen waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde.

 

2. Onverminderd het eerste lid, zijn de bevoegde autoriteiten van beide Staten bevoegd inlichtingen te verzamelen en te verstrekken die in het bezit zijn van financiële instellingen, gevolmachtigden of personen die bij wijze van vertegenwoordiging of als vertrouwenspersoon optreden of inlichtingen te verzamelen en verstrekken over personen die belangen in een andere persoon houden, met inbegrip van aandelen aan toonder, ongeacht de wetten of praktijken in de Staat die het verkrijgen van dergelijke informatie anders zouden beletten.
3. De bepalingen van deze Overeenkomst verplichten een Staat niet inlichtingen te verzamelen of te verstrekken waardoor vertrouwelijke communicatie tussen een cliënt en een advocaat, notaris of een andere erkende juridische vertegenwoordiger zou worden onthuld indien dergelijke communicatie:
4. plaatsvindt ten behoeve van het verzoeken om of verstrekken van juridisch advies; of
5. plaatsvindt ten behoeve van bestaande of mogelijk in te stellen gerechtelijke procedures.

 

Artikel 33. Diplomatieke en consulaire ambtenaren

1. De bepalingen van deze Overeenkomst tasten in geen enkel opzicht de fiscale voorrechten aan die diplomatieke of consulaire ambtenaren ontlenen aan de algemene regels van het internationale recht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten.
2. Voor de toepassing van de Overeenkomst wordt een natuurlijke persoon die lid is van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een van de Staten in de andere Staat of in een derde Staat en die onderdaan is van de zendstaat, geacht inwoner van de zendstaat te zijn, echter alleen indien hij daarin aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen is onderworpen als inwoners van die Staat.
3. De Overeenkomst is niet van toepassing op internationale organisaties, hun organen en functionarissen, noch op natuurlijke personen die lid zijn van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een derde Staat die in een van de Staten verblijven, en die in geen van beide Staten aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen zijn onderworpen als inwoners van die Staten.

Artikel 34. Uitvoeringsvoorschriften

1. De bevoegde autoriteiten van de Staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing regelen van de artikelen 10 (Dividend), 11 (Belastingheffing van Vaste Inrichtingen), 12 (Interest), 13 (Royalty's) en 26 (Beperking van Voordelen).
2. Ten aanzien van de bepalingen van deze Overeenkomst met betrekking tot de uitwisseling van inlichtingen en de wederzijdse bijstand bij de invordering van belastingen, kunnen de bevoegde autoriteiten in gemeenschappelijk overleg regels vaststellen betreffende procedurele aangelegenheden, de formulieren voor aanvragen en voor antwoorden daarop, de omrekening van de munteenheid, de beschikking over de geïnde bedragen, het minimum van de voor invordering in aanmerking komende bedragen en daarmede verband houdende aangelegenheden.
3. De bevoegde autoriteiten van elk van de Staten kunnen, in overeenstemming met het gebruik van die Staat, uitvoeringsvoorschriften vaststellen die nodig zijn om de overige bepalingen van deze Overeenkomst uit te voeren.
4. Indien aan de bron belasting is geheven die het belastingbedrag dat ingevolge de bepalingen van de artikelen 10 (Dividend), 12 (Interest) of 13 (Royalty's) mag worden geheven te boven gaat, moeten verzoeken om teruggaaf van het daarboven uitgaande belastingbedrag worden ingediend bij de bevoegde autoriteit van de Staat die de belasting heeft geheven, binnen drie jaar na afloop van het kalenderjaar waarin de belasting is geheven.

Artikel 35. Vrijgestelde pensioenfondsen

1. Onder voorbehoud van de bepalingen van het tweede lid zijn voordelen als bedoeld in de artikelen 10 (Dividend) en 12 (Interest) verkregen door een fonds, een lichaam, of een andere organisatie, opgericht en uitsluitend werkzaam voor het beheer of het verstrekken van voordelen uit hoofde van een of meer fondsen of regelingen, ingesteld voor het verstrekken van pensioenuitkeringen of andere werknemersvoordelen, vrijgesteld van belasting in een van de Staten indien dat fonds, dat lichaam of die organisatie volgens de wetgeving van de andere Staat inwoner is van die andere Staat en zijn inkomen in die andere Staat algemeen is vrijgesteld van belasting.
2. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing ten aanzien van de voordelen die een fonds, lichaam of andere organisatie behaalt met het uitoefenen van bedrijfsmatige activiteiten of verkrijgt van een gelieerde persoon niet zijnde een in het eerste lid genoemde persoon.

De bepalingen van het eerste lid zijn evenmin van toepassing ten aanzien van dividenden betaald door een persoon die inwoner is van de Verenigde Staten en die een Real Estate Investment Trust is uit voordelen verkregen uit de vervreemding van in de Verenigde Staten gelegen onroerende zaken.

Artikel 36. Vrijgestelde organisaties

1. Een trust, lichaam of andere organisatie die of dat volgens de wetgeving van een van de Staten inwoner is van die Staat en uitsluitend werkzaam is voor godsdienstige, liefdadige, wetenschappelijke, opvoedkundige of openbare doeleinden is vrijgesteld van belasting in de andere Staat ten aanzien van inkomensbestanddelen indien en voor zover
2. die trust, dat lichaam of die andere organisatie in de eerstbedoelde Staat is vrijgesteld van belasting; en
3. die trust, dat lichaam of die andere organisatie in de andere Staat vrijgesteld zou zijn van belasting ten aanzien van die inkomensbestanddelen indien de trust, het lichaam of de andere organisatie in die andere Staat zou zijn opgericht en aldaar al zijn of haar activiteiten zou verrichten.

 

2. De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing ten aanzien van de voordelen die een trust, lichaam of andere organisatie behaalt met het uitoefenen van bedrijfsmatige activiteiten of verkrijgt van een gelieerde persoon niet zijnde een in het eerste lid genoemde persoon.
3. De bevoegde autoriteiten van de Staten ontwikkelen in onderling overleg procedures voor de toepassing van dit artikel.

HOOFDSTUK VI. SLOTBEPALINGEN

Artikel 37. Inwerkingtreding

1. Deze Overeenkomst treedt in werking dertig dagen na de laatste der beide data waarop de onderscheiden Regeringen elkaar schriftelijk hebben medegedeeld, dat aan de in hun onderscheiden Staten constitutioneel vereiste formaliteiten is voldaan, en de bepalingen ervan vinden toepassing voor de belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen, of in het geval van aan de bron geheven belastingen, voor betalingen die zijn gedaan, op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op de datum waarop de Overeenkomst in werking is getreden.
2. Niettegenstaande het eerste lid blijft het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten met betrekking tot belastingen van inkomsten en bepaalde andere belastingen, ondertekend te Washington op 29 april 1948, gewijzigd als neergelegd in het op 1 december 1948 te Washington ondertekende Protocol van Uitwisseling van Bekrachtigingsoorkonden, en vervolgens gewijzigd en aangevuld bij het op 30 december 1965 te Washington ondertekende Aanvullende Verdrag („eerdere Verdrag"), in zijn geheel van toepassing gedurende een periode van twaalf maanden vanaf de datum waarop anders ingevolge het eerste lid de bepalingen van deze Overeenkomst van toepassing zouden zijn, indien een persoon die gerechtigd was tot de voordelen van het eerdere Verdrag op grond van het eerdere Verdrag een grotere vermindering van belasting zou zijn verleend dan op grond van deze Overeenkomst, indien deze persoon daarvoor kiest.
3. Onder voorbehoud van het vierde lid houdt het eerdere Verdrag op van toepassing te zijn wanneer de bepalingen van deze Overeenkomst van toepassing worden in overeenstemming met het eerste en tweede lid.
4. Deze Overeenkomst heeft geen gevolgen voor enige van kracht zijnde overeenkomst die de toepassing van het op 29 april 1948 te Washington ondertekende Verdrag in overeenstemming met Artikel XXVII daarvan uitbreidt.

Artikel 38. Beëindiging

Deze Overeenkomst blijft van kracht totdat zij door een van de Staten wordt beëindigd. Elk van de Partijen kan de Overeenkomst langs diplomatieke weg beëindigen door ten minste zes maanden voor het einde van enig kalenderjaar na het verstrijken van een tijdvak van vijf jaar na de datum van haar inwerkingtreding een kennisgeving van beëindiging te doen. In dat geval houdt de Overeenkomst op van toepassing te zijn voor belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen, of in het geval van aan de bron geheven belastingen, voor betalingen die zijn gedaan, na het einde van het kalenderjaar waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, deze Overeenkomst hebben getekend,

GEDAAN te Washington D.C. de achttiende december 1992, in tweevoud, in de Nederlandse en de Engelse taal, zijnde de twee teksten gelijkelijk authentiek.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden,

(w.g.) J. H. MEESMAN

Voor de Regering van de Verenigde Staten van Amerika,

(w.g.) EUGENE J. MCALLISTER

Nr. I

DEPARTMENT OF STATE

WASHINGTON

Washington D.C., December 18, 1992

Excellentie,

Ik heb de eer te verwijzen naar de heden ondertekende Overeenkomst tussen de Verenigde Staten van Amerika en het Koninkrijk der Nederlanden tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en namens de Regering van de Verenigde Staten van Amerika het volgende voor te stellen:

Beide Regeringen bevestigen dat hun onderscheiden landen het beginsel erkennen dat de Overeenkomst, wanneer deze in werking is getreden, beide partijen bindt, en dat de Overeenkomst door hen in goed vertrouwen en in overeenstemming met de algemeen aanvaarde regels van het internationale recht moet worden toegepast. De Regeringen bevestigen voorts dat zij erkennen dat zij de invoering of interpretatie van wetgeving of andere nationale maatregelen, die de nakoming van hun verplichtingen op grond van de Overeenkomst voorkomt, moeten vermijden.

Anderzijds onderkennen beide Regeringen de mogelijkheid dat belangrijke wijzigingen in de nationale belastingwetgeving gevolgen kunnen hebben voor de implementatie van de Overeenkomst. De Regeringen zijn het er in beginsel over eens dat in zulke gevallen een passende wijziging van de Overeenkomst nodig zou kunnen zijn. Of en in welke mate zulk een wijziging nodig en aanvaardbaar is, zal worden vastgesteld in overleg en onderhandelingen tussen de twee Regeringen.

Bovendien geeft de Regering van de Verenigde Staten aan de Regering van Nederland de verzekering dat, wanneer een staat van of een lokale overheid in de Verenigde Staten voornemens is belasting te heffen over de inkomsten van een scheep- of luchtvaartmaatschappij die is gevestigd in Nederland, in omstandigheden waarin de Overeenkomst een federale inkomstenbelasting over die inkomsten zou uitsluiten, de Verenigde Staten zich met de staat of lokale overheid die voornemens is de belasting te heffen, in verbinding zullen stellen en zullen trachten die regering ervan te overtuigen af te zien van de belastingheffing.

Tenslotte hebben de onderhandelaars in de loop van de onderhandelingen die hebben geleid tot het sluiten van de heden ondertekende Overeenkomst een Memorandum van Overeenstemming opgesteld en hieromtrent overeenstemming bereikt, dat bedoeld is als richtlijn voor zowel de belastingplichtigen als de belastingautoriteiten van onze twee landen bij de interpretatie van diverse bepalingen die in de Overeenkomst zijn opgenomen. Het is het standpunt van mijn Regering dat, naarmate wij beide meer ervaring opdoen bij het uitvoeren van de Overeenkomst, de bevoegde autoriteiten in het kader van een regeling voor onderling overleg op grond van artikel 29 van de Overeenkomst wijzigingen op de overeenstemming en de interpretaties zoals neergelegd in het aangehechte Memorandum van Overeenstemming kunnen formuleren en publiceren.

Indien de bovengenoemde overeenstemming en interpretaties van de diverse bepalingen zoals neergelegd in het Memorandum van Overeenstemming de goedkeuring van de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden heeft kunnen wegdragen, dan vormt deze Nota en uw Nota in antwoord hierop een gemeenschappelijke en bindende overeenkomst tussen onze Regeringen ten aanzien van de Overeenkomst en de rol van het Memorandum van Overeenstemming met betrekking tot de Overeenkomst.

Gelief, Excellentie, de verzekering van mijn zeer bijzondere hoogachting wel te willen aanvaarden.

Voor de Minister van Buitenlandse Zaken

(w.g.) EUGENE J. MCALLISTER

Zijne Excellentie

Mr. Hans Meesman

Ambassadeur van het Koninkrijk der Nederlanden

Nr. II

Washington D.C., 18 december 1992

Excellentie,

Ik heb de eer de ontvangst te bevestigen van uw Nota van heden die als volgt luidt:

[Red: (zoals in Nr. I)]

Ik heb de eer u mede te delen dat mijn Regering met het vorenstaande akkoord gaat.

Gelief, Excellentie, de verzekering van mijn zeer bijzondere hoogachting wel te willen aanvaarden.

1. H. MEESMAN

Hans Meesman

Ambassadeur van

het Koninkrijk der Nederlanden

Zijne Excellentie Lawrence S. Eagleburger

Minister van Buitenlandse Zaken van

de Verenigde Staten van Amerika

Overeenstemming betreffende de toepassing van de Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten van Amerika tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen, ondertekend op 18 december 1992.

1. Met betrekking tot het eerste lid van artikel 4 (Inwoner)

Het is wel te verstaan dat voor de toepassing van de Overeenkomst de Regering van een van de Staten, de staatkundige onderdelen of de plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan worden beschouwd als inwoners van die Staat.

1. Met betrekking tot het vierde lid van artikel 4 (Inwoner).

Het is wel te verstaan dat, wanneer een lichaam inwoner is van Nederland ingevolge het eerste lid van artikel 4 (Inwoner) en dat lichaam, in verband met de toepassing van artikel 269B van de Internal Revenue Code, ingevolge het eerste lid van artikel 4 (Inwoner) ook inwoner van de Verenigde Staten is, de vraag van de plaats van vestiging van dat lichaam voor de toepassing van deze Overeenkomst onderwerp zal zijn van een onderlinge overlegprocedure als neergelegd in het vierde lid van artikel 4 (Inwoner).

III. Met betrekking tot artikel 7 (Winst uit Onderneming).

Het is wel te verstaan dat, indien een onderneming van een van de Staten een bedrijf uitoefent in de andere Staat door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, voor de toepassing van het eerste en tweede lid van artikel 7 (Winst uit Onderneming), de voordelen van die vaste inrichting niet worden bepaald op basis van het totaal van de voordelen van de onderneming, doch slechts op basis van dat deel van de voordelen van de onderneming dat aan de werkelijke activiteiten van de vaste inrichting met betrekking tot die bedrijfsuitoefening is toe te rekenen. In het bijzonder bij contracten betreffende het toezicht op, de levering, installatie of constructie van nijverheids- en handelsuitrusting en wetenschappelijke uitrusting of gebouwen alsmede bij openbare werken, worden, indien de onderneming een vaste inrichting heeft, de voordelen van die vaste inrichting niet bepaald op basis van het totale bedrag van het contract, maar alleen op dat deel van het contract dat werkelijk wordt uitgevoerd door de vaste inrichting. De voordelen die betrekking hebben op dat deel van het contract dat wordt uitgevoerd door het hoofdkantoor van de onderneming worden niet belast in de Staat waarin de vaste inrichting is gevestigd.

1. Met betrekking tot artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen), artikel 12 (Interest) en artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg).

Niets in het eerste lid van artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen) of in het vijfde lid van artikel 12 (Interest) belet een van beide Staten het passende bedrag aan in aftrek toegelaten interest van een onderneming vast te stellen, niet alleen aan de hand van het bedrag van de interest met betrekking tot een bepaalde schuldvordering maar tevens aan de hand van het totale bedrag van de schuldenlast van de onderneming. In het kader van de regeling voor onderling overleg van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg) wordt het bedrag aan in aftrek toegelaten interest vastgesteld op een wijze die in overeenstemming is met de beginselen van het eerste lid van artikel 9 met in aanmerkingneming van de voorwaarden in de handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen die bestaan tussen onafhankelijke ondernemingen die als willekeurige derden transacties aangaan. Die beginselen zijn uitgebreider onderzocht en toegelicht in OESO-publicaties betreffende „thin capitalization".

1. Met betrekking tot artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen) en artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg).

In overeenstemming met het derde lid van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg) trachten de bevoegde autoriteiten in onderling overleg elk geval van dubbele belasting te regelen dat zich voordoet door de toerekening van inkomen, aftrekposten, verrekeningen of tegemoetkomingen veroorzaakt door de toepassing van de nationale wetgeving betreffende „thin capitalization", „earnings stripping", of verrekenprijzen of van andere bepalingen die mogelijk aanleiding kunnen zijn tot dubbele belastingheffing. In deze procedure voor onderling overleg wordt de juiste toerekening van inkomen, aftrekposten, verrekeningen of tegemoetkomingen op basis van deze Overeenkomst bepaald op een wijze die in overeenstemming is met de beginselen van het eerste lid van artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen) met in aanmerkingneming van de voorwaarden in de handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen die bestaan tussen onafhankelijke ondernemingen die als willekeurige derden transacties aangaan. In overeenstemming met de regelingen voor onderling overleg van andere overeenkomsten betreffende inkomstenbelasting, met inbegrip van die welke door beide Staten gesloten zijn, kan een procedure op basis van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg) betreffende een aanpassing van de toerekening van inkomen, aftrekposten, verrekeningen en tegemoetkomingen door een van de Staten hetzij een overeenkomstige aanpassing door de andere Staat, hetzij een gehele of gedeeltelijke herziening door de eerstbedoelde Staat van diens oorspronkelijke aanpassing tot gevolg hebben.

1. Met betrekking tot het tweede lid en het vierde lid van artikel 10 (Dividenden).

Het is wel te verstaan dat een uiteindelijke gerechtigde van de dividenden, die depotbewijzen of trustcertificaten houdt, welke het bezit als uiteindelijke gerechtigde van de aandelen in plaats van aandelen zelf in het desbetreffende lichaam aantonen, ook een beroep kan doen op de voordelen van het tweede lid, letter a, van artikel 10 (Dividenden). Bovendien is het wel te verstaan, dat ingeval een persoon aandelen (of andere rechten waarvan de voordelen voor de belastingheffing op dezelfde wijze worden behandeld als inkomsten uit aandelen) uitleent, waarbij de lener zich verplicht tot het betalen van een bedrag gelijk aan enig uitgekeerd dividend ten aanzien van de aandelen of andere uitgeleende rechten gedurende de looptijd van die lening, zulk een persoon met het oog op de toepassing van artikel 10 (Dividenden) voor elk zodanig bedrag wordt behandeld als de uiteindelijke gerechtigde van de betaalde dividenden ten aanzien van zulke aandelen of andere rechten.

VII. Met betrekking tot het eerste lid van artikel 14 (Vermogenswinsten).

De Verenigde Staten bevestigen dat bij het vaststellen of voor de toepassing van het eerste lid van artikel 14 (Vermogenswinsten) de activa van een rechtspersoon die inwoner is van de Verenigde Staten al dan niet, middellijk of onmiddellijk, voor het grootste deel bestaat uit in de Verenigde Staten gelegen onroerende zaken, en of de aandelen van zulk een rechtspersoon al dan niet een „United States real property interest" vormen, rekening zal worden gehouden met de waarde in het economisch verkeer van alle activa van de rechtspersoon, met inbegrip van de onlichamelijke ondernemingsactiva, zoals goodwill, ongeacht of deze voor belastingdoeleinden als activum op de balans is opgenomen, de going-concern-waarde en de intellectuele eigendom.

VIII. Met betrekking tot het achtste lid van artikel 14 (Vermogenswinsten).

Het is wel te verstaan dat het achtste lid van artikel 14 niet van toepassing is op vervreemding van eigendommen van een inwoner van een van de Staten, indien de belasting die anders bij zulk een vervreemding door de andere Staat zou zijn geheven niet redelijkerwijs op een later tijdstip geheven of ingevorderd kan worden. Zo zou een buitenlandse rechtspersoon die ingevolge de nationale wetgeving van de Verenigde Staten aangemerkt wordt als een „United States real property holding corporation" onder sommige omstandigheden worden belast indien deze in het kader van een reorganisatie activa overbrengt naar een rechtspersoon van de Verenigde Staten. In zulk een geval kan, uitsluitend indien de aandeelhouders van zulk een buitenlandse rechtspersoon in het kader van van een „closing agreement" instemmen met het verminderen van de waardegrondslag (indien en voorzover daar ruimte voor is) de belasting die anders zou zijn geheven over zulk een vervreemding redelijkerwijs worden geheven of ingevorderd op een later tijdstip.

1. Met betrekking tot het vierde lid van artikel 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatieuitkeringen).

Het is wel te verstaan dat met de uitdrukking „andere publiekrechtelijke pensioenen", zoals gebezigd in het vierde lid van artikel 19 (Pensioenen, Lijfrenten, Alimentatieuitkeringen), is bedoeld te verwijzen naar de „United States tier 1 Railroad Retirement"-uitkeringen.

1. Met betrekking tot artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat een belastingplichtige die aanspraak maakt op voordelen op grond van de Overeenkomst in staat moet zijn op verzoek voldoende bewijs te overleggen dat hij tot deze voordelen is gerechtigd. Het is echter voorts wel te verstaan dat de noodzaak tot het leveren van bewijs dat de belastingplichtige voldoet aan de vereisten van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen), een zware administratieve last kan leggen op de belastingplichtige.

Het is daarom wel te verstaan dat de bevoegde autoriteiten zullen trachten in onderling overleg redelijke procedures te ontwikkelen voor de periodieke verstrekking van de gegevens die nodig zijn voor het aantonen van de gerechtigdheid tot de voordelen. Bij het ontwikkelen van deze procedures zullen de bevoegde autoriteiten ernaar streven de frequentie van de plicht tot inlichtingenverstrekking te minimaliseren. Zo zal, wanneer de gerechtigdheid tot de voordelen is aangetoond en vastgelegd de belastingplichtige, als zich geen relevante veranderingen in feiten en omstandigheden voordoen, niet jaarlijks het bewijs behoeven te leveren dat hij tot de voordelen gerechtigd is, mits hij relevante veranderingen in feiten en omstandigheden meldt.

1. Met betrekking tot het eerste lid, letter d, en het vierde lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat het bewijs dat een in Nederland gevestigde beleggingsinstelling (een beleggingsinstelling in de zin van artikel 28 van de Wet op de Vennootschapsbelasting 1969) heeft van het aantal van haar in Nederland gevestigde aandeelhouders -natuurlijke personen en rechtspersonen- als gevolg van de procedure die zulk een in Nederland gevestigde beleggingsinstelling toepast bij het verzoeken om een teruggaaf van op buitenlands dividend en interest ingehouden belasting op grond van het eerste lid, letter b, van artikel 28 van de Wet op de Vennootschapsbelasting 1969, door zulk een Nederlandse beleggingsinstelling kan worden gebruikt om aan te tonen dat zij voldoet aan de vereisten van het eerste lid, letter d, onderscheidenlijk het vierde lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

XII. Met betrekking tot het tweede lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Zoals verduidelijkt door de volgende voorbeelden is het wel te verstaan dat bij de toepassing van de regels van het tweede lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) het evenredige gedeelte van de activiteiten van een inwoner van een van de Staten die onderdeel vormen van of direct verband houden met het uitoefenen van bedrijfsmatige activiteiten door een andere inwoner van die Staat die aanspraak maakt op de voordelen van de Overeenkomst, mag worden toegerekend aan deze laatstgenoemde inwoner op grond van het tweede lid, letter e, voor de toepassing van het criterium van wezenlijke ondernemingsactiviteiten van het tweede lid, letter c. Bovendien wordt, voor de toepassing van het tweede lid, letter c, het evenredige deel van de activiteiten van een inwoner van een van de Staten dat is toe te rekenen aan in de andere Staat uitgeoefende bedrijfsmatige activiteiten, gebruikt voor de toepassing van het criterium van het tweede lid, letter c.

Voorbeeld 1

NLCo, een Nederlandse rechtspersoon, bezit 100 percent van het aandelenkapitaal van USCo, een rechtspersoon van de Verenigde Staten, en 50 percent van het aandelenkapitaal van NLSub, een Nederlandse rechtspersoon. FCo, een Franse rechtspersoon, bezit de overige 50 percent van het aandelenkapitaal van NLSub. NLCo en FCo oefenen als zodanig niet actief bedrijfsmatige activiteiten uit. USCo en NLSub houden zich bezig met de actieve uitoefening van dezelfde bedrijfsmatige activiteiten. Voor elk van de vier meest recente beëindigde belastingjaren zijn de waarde van de activa, het bruto inkomen en de loonkosten die toe te rekenen zijn aan de bedrijfsmatige activiteiten als volgt:

	USCo	NLSub
Activa	$300	$50
Inkomen	50	10
Loonkosten	60	10

 

 

NLCo ontvangt interest en dividenden van USCo. Om wat deze betalingen betreft gerechtigd te zijn tot de verdragsvoordelen op grond van het tweede lid van artikel 26 moet NLCo geacht worden zich actief in Nederland bezig te houden met het uitoefenen van wezenlijke bedrijfsmatige activiteiten. Op grond van het tweede lid, letter c, moeten de verhoudingsgetallen van de activa, het inkomen en de loonkosten die kunnen worden toegerekend aan NLCo enerzijds en de activa, het inkomen en de loonkosten die kunnen worden toegerekend aan USCo anderzijds ten minste tien percent bedragen.

NLCo heeft geen activa, inkomen of loonkosten die aan de bedrijfsmatige activiteiten kunnen worden toegerekend. De activa, het inkomen en de loonkosten van NLSub die verband houden met de bedrijfsmatige activiteiten kunnen echter aan NLCo worden toegerekend op grond van het tweede lid, letter e, onder (vi), aangezien NLCo en FCo te zamen als uiteindelijke gerechtigde de zeggenschap bezitten in NLSub, en FCo inwoner is van een lidstaat van de Europese Gemeenschap. In overeenstemming met het tweede lid, letter e, wordt derhalve 50 percent van de activa, het inkomen en de loonkosten van NLSub toegerekend aan NLCo voor de toepassing van het tweede lid, letter c. De aan NLCo toegerekende bedragen en dit bedrag als percentage van USCo's corresponderende bedragen zijn als volgt:	NLCo	NLCo als percentage van USCo
Activa	$25	8,3
Inkomen	5	10
Loonkosten	5	8,3

 

 

Nu geen van deze percentages hoger is dan 10 percent, is NLCo bij een toetsing aan het criterium van het tweede lid, letter c, op grond van artikel 26 niet gerechtigd tot de voordelen van de Overeenkomst. Bovendien wordt dit resultaat door de toepassing van de in dat lid neergelegde regel van het driejaarsgemiddelde niet gewijzigd, omdat in dit voorbeeld de relevante bedragen voor de drie voorafgaande jaren (en de daaruit voortvloeiende verhoudingsgetallen) gelijk zijn aan die voor het onmiddellijk daarvan voorafgaande belastingjaar.

Voorbeeld 2

De feiten zijn hetzelfde als in voorbeeld 1, behalve dat NLCo 80 percent van het aandelenkapitaal van USCo bezit. Voor de toepassing van het tweede lid, letter c, moeten de waarde van de activa en het bedrag van het inkomen en de loonkosten van USCo vermenigvuldigd worden met het percentage van NLCo's bezit in het aandelenkapitaal van USCo. De waarden die derhalve aan USCo en NLSub toegerekend kunnen worden na rekening te houden met de percentages die NLCo in de aandelenkapitalen van deze lichamen bezit, en de verhoudingsgetallen van de bedragen van NLSub die aan NLCo toegerekend zijn enerzijds, en de bedragen die kunnen worden toegerekend aan USCo anderzijds, zijn als volgt:	USCo	NLSub	NLCo als percentage van USCo
Activa	$240	$25	10,4
Inkomen	40	5	12,5
Loonkosten	48	5	10,4

 

 

Nu al deze percentages hoger zijn dan 10 percent is NLCo op grond van het tweede lid gerechtigd tot de voordelen van de Overeenkomst ten aanzien van de betalingen die zijn ontvangen van USCo.

XIII. Met betrekking tot het tweede lid, letter a, en het achtste lid, letter m, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat voor de toepassing van het tweede lid, letter a, en het achtste lid, letter m, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) een bank alleen dan geacht wordt actief het bankbedrijf uit te oefenen als deze regelmatig stortingen ontvangt van of leningen verstrekt aan het publiek en een verzekeringsmaatschappij alleen dan geacht wordt actief het verzekeringsbedrijf uit te oefenen indien haar bruto-inkomen voornamelijk bestaat uit verzekerings- of herverzekeringspremies alsmede beleggingsinkomen dat toegerekend kan worden aan zulke premies.

XIV. Met betrekking tot het eerste lid van artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen) en het vijfde lid, letter d, onder (i) van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat voor de toepassing van het eerste lid van artikel 9 (Gelieerde ondernemingen) bij het vaststellen of een onderneming al dan niet middellijk of onmiddellijk deelneemt in het bestuur, beheer of vermogen van een andere onderneming, een onderneming geacht kan worden gelieerd te zijn met een andere onderneming wanneer sprake is van een belang in die andere onderneming dat uitsluitend bestaat uit bewijzen van schuldvorderingen en die schuldvorderingen de houder daarvan het recht geven deel te nemen in het bestuur, beheer of vermogen van de onderneming die de schuldvordering heeft uitgegeven, of zulk een houder in de praktijk deelneemt in dat bestuur, beheer of vermogen.

1. Met betrekking tot het tweede lid, letter a, onder (i) en letter c, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen.)

Het is wel te verstaan dat bij het meten van „wezenlijk" als bedoeld in het tweede lid, letter a, onder (i), van artikel 26, met gebruikmaking in een bepaald geval van de elementen bedoeld in het tweede lid, letter c, van artikel 26, rekening wordt gehouden met het feit dat de deelneming in de inkomen genererende activiteit minder dan 100 percent kan bedragen.

Zo zal, wanneer een in Nederland gevestigde rechtspersoon een 10 percent-deelneming heeft in een rechtspersoon van de Verenigde Staten, bij het toepassen van het criterium „wezenlijk" op bijvoorbeeld dividenden ontvangen van de rechtspersoon van de Verenigde Staten, elk van de elementen van de rechtspersoon als genoemd in het tweede lid, letter c, van artikel 26 moeten worden vermenigvuldigd met het percentage waarmee de inwoner van Nederland deelneemt in de rechtspersoon van de Verenigde Staten.

Het bovenstaande is tevens van toepassing op het tweede lid, letter e, onder (vi), van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen). Bijvoorbeeld wanneer zowel de inkomen genererende rechtspersoon, die inwoner van de Verenigde Staten is, als de rechtspersoon die actief in Nederland bedrijfsmatige activiteiten uitoefent worden beheerst door vijf Nederlandse beleggingsmaatschappijen.

[(De illustratie is te vinden in Trb. 1993, 77, p. 128.]

Een van de investeerders (A) heeft een belang van 50 percent in de inkomen genererende rechtspersoon. De andere vier investeerders (B, C, D en E) hebben elk een belang van 12,5 percent in deze inkomen genererende rechtspersoon. De Nederlandse investeerder (E) heeft een belang van 50 percent in de rechtspersoon die actief een bedrijf uitoefent. De andere vier investeerders (A, B, C en D) hebben elk een belang van 12,5 percent in de rechtspersoon die actief bedrijfsmatige activiteiten uitoefent.

De rechtspersoon die in Nederland actief bedrijfsmatige activiteiten uitoefent, heeft activa tot een waarde van $ 1 miljoen en de waarde van de activa van de rechtspersoon van de Verenigde Staten bedraagt $ 6 miljoen. Het bruto-inkomen van de Nederlandse rechtspersoon bedraagt $ 10 miljoen en het bruto-inkomen van de rechtspersoon van de Verenigde Staten bedraagt $ 40 miljoen. De loonkosten van de Nederlandse rechtspersoon bedragen $ 1 miljoen en de loonkosten van de rechtspersoon van de Verenigde Staten bedragen $ 5 miljoen.

Bij het toepassen van het criterium „wezenlijk" op de dividenden die uitgekeerd zijn door de rechtspersoon van de Verenigde Staten en ontvangen zijn door de vijf Nederlandse investeerders, moet elk van de elementen vermenigvuldigd worden met het percentage waarmee de investeerder deelneemt in de rechtspersoon die in Nederland actief bedrijfsmatige activiteiten uitoefent, onderscheidenlijk met het percentage waarmee de investeerder deelneemt in de rechtspersoon van de Verenigde Staten. De dividenden die zijn uitgekeerd aan de Nederlandse investeerders (B, C en D) en de dividenden die zijn uitgekeerd aan de eigenaar van het belang van 50 percent in de rechtspersoon die actief bedrijfsmatige activiteiten uitoefent in Nederland (E) voldoen aan het criterium „wezenlijk". De drie verhoudingsgetallen als beschreven in het voorgaande lid, toegepast op de drie Nederlandse investeerders (B, C en D) blijven onderscheidenlijk 16,7 percent, 25 percent en 20 percent. De drie verhoudingsgetallen als beschreven in het voorgaande lid, toegepast op de Nederlandse investeerder (E) zijn onderscheidenlijk 66,7 percent, 100 percent en 80 percent.

De dividenden die zijn uitgekeerd aan de Nederlandse investeerder (A) voldoen niet aan het criterium „wezenlijk", omdat in dit geval de drie verhoudingsgetallen 4,2 percent, 6,25 percent en 5 percent zijn.

XVI. Met betrekking tot het tweede lid, letter e, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Voor de toepassing van het tweede lid, letter e, onder (vi) en onder (vii), van artikel 26 zijn de volgende staten aan te merken als een „aangewezen Staat", zijnde een staat die op het tijdstip van ondertekening van de Overeenkomst doeltreffende regelingen voor de uitwisseling van inlichtingen heeft met de Verenigde Staten:

Australië, Barbados, België, Bermuda, Canada, Costa Rica, Cyprus, Denemarken, Dominica, de Dominicaanse Republiek, Duitsland, Egypte, de Filippijnen, Finland, Frankrijk, Grenada, Honduras, Ierland, IJsland, Jamaica, Sint Lucia, Malta, Marokko, de Marshalleilanden, Mexico, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Oostenrijk, Pakistan, Trinidad en Tobago, Zuid-Korea, Zweden;

en met Nederland:

Aruba, Australië, België, Brazilië, Bulgarije, Canada, China, Denemarken, Duitsland, Finland, de Filippijnen, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, India, Indonesië, Israël, Italië, Luxemburg, Maleisië, Malta, Marokko, de Nederlandse Antillen, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Oostenrijk, Pakistan, Polen, Roemenië, Singapore, Spanje, Sri Lanka, Suriname, Thailand, Tsjechoslowakije, Turkije, het Verenigd Koninkrijk, Zambia, Zimbabwe, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zweden.

Het is wel te verstaan dat staten, na overeenstemming tussen de bevoegde autoriteiten van beide Staten, kunnen worden toegevoegd aan of verwijderd uit de voorgaande lijst.

XVII. Met betrekking tot het tweede lid, letter h, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat bij het behandelen van een activiteit die verricht wordt in een andere lidstaat van de Europese Gemeenschap als verricht in Nederland op grond van het tweede lid, letter h, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) (en onderworpen aan de daarin opgenomen beperkingen) de activiteit in die andere staat kan worden verricht door iedere persoon van wie, wanneer deze zulk een activiteit in Nederland zou hebben verricht, een evenredig deel van die activiteit zou worden toegerekend aan de inwoner van Nederland, die beschouwd wordt op grond van het tweede lid, letter e, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) die activiteit te verrichten.

XVIII. Met betrekking tot derde lid, letter a, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat voor de toepassing van het derde lid, letter a, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) een persoon alleen dan beschouwd wordt zich bezig te houden met toezichthoudende en bestuurlijke werkzaamheden indien hij zich bezig houdt met een aantal van de hieronder genoemde werkzaamheden.

Zo zal een persoon als hoofdkantoor worden beschouwd indien hij een belangrijk aantal van de volgende functies verricht ten behoeve van het concern: concernfinanciering (wat niet de primaire taak mag zijn), prijsbepaling, marketing, interne controle, interne communicatie en management. Een eenvoudige vergelijking van het bedrag van het bruto-inkomen dat het hoofdkantoor ontvangt uit hoofde van zijn verschillende werkzaamheden is niet het enige criterium aan de hand waarvan mag worden vastgesteld of concernfinanciering, al dan niet, de primaire taak van het lichaam is. De bovengenoemde functies zijn bedoeld als aanduiding van de soorten werkzaamheden die een hoofdkantoor geacht wordt te verrichten. Deze opsomming beoogt niet uitputtend te zijn.

Voorts is het wel te verstaan dat bij het bepalen of een wezenlijk deel van het toezicht en het bestuur van de concernonderdelen door het hoofdkantoor wordt verricht, de werkzaamheden die door het hoofdkantoor in zijn functie als hoofdkantoor voor die concernonderdelen worden verricht wezenlijk dienen te zijn in vergelijking met dezelfde werkzaamheden die binnen de multinational voor diezelfde concernonderdelen worden verricht.

Het volgende voorbeeld moge dit verduidelijken. Een Japanse rechtspersoon richt in Nederland een dochtermaatschappij op, die als hoofdkantoor moet gaan fungeren voor de Europese en Noordamerikaanse werkzaamheden. De Japanse rechtspersoon heeft twee andere dochtermaatschappijen die als hoofdkantoor fungeren: een voor de Afrikaanse en een voor de Aziatische werkzaamheden. Het Nederlandse hoofdkantoor is de moedermaatschappij voor de dochtermaatschappijen die de Europese en Noordamerikaanse werkzaamheden verrichten. Het Nederlandse hoofdkantoor houdt toezicht op het grootste deel van de prijsbepaling, de marketing, de interne controle, de interne informatieverschaffing en het management van de onder zijn bestuur vallende concernonderdelen. Alhoewel de Japanse topholding aan alle dochtermaatschappijen richtlijnen geeft met betrekking tot het mondiale beleid ten aanzien van elk van de vorengenoemde activiteiten en er op toeziet dat deze richtlijnen binnen elk van de regionale concernonderdelen worden uitgevoerd, is het Nederlandse hoofdkantoor het kantoor dat het bestuur uitoefent en het toezicht houdt op de wijze waarop deze beleidsregels worden uitgevoerd door de onder zijn bestuur vallende concernonderdelen. Het vermogen dat en de loonkosten die door de Japanse topholding worden besteed aan deze werkzaamheden voor de concernonderdelen die onder het bestuur van het Nederlandse hoofdkantoor vallen, zijn verhoudingsgewijs gering in vergelijking met het vermogen en de loonkosten die door het Nederlandse hoofdkantoor aan deze werkzaamheden worden besteed. Bovendien verrichten noch de andere twee hoofdkantoren noch enig ander gelieerd lichaam naast de Japanse topholding de bovengenoemde werkzaamheden ten behoeve van die concernonderdelen die onder het bestuur van het Nederlandse hoofdkantoor vallen.

In dit voorbeeld wordt het Nederlandse hoofdkantoor geacht te voorzien in een wezenlijk deel van het totale toezicht en bestuur van de concernonderdelen, die onder zijn bestuur vallen.

XIX. Met betrekking tot het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Voor de toepassing van het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) kan de bevoegde autoriteit van de Staat waaruit het desbetreffende inkomen afkomstig is bij het vaststellen of de oprichting, verwerving of instandhouding van een rechtspersoon, die inwoner van een van de Staten is, als een van de voornaamste doelstellingen heeft of had de verkrijging van de voordelen van deze Overeenkomst, onder andere de volgende factoren meewegen:

1. De datum van oprichting van de rechtspersoon in relatie tot de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst;
2. het verloop van het bedrijf sinds zijn ontstaan en de eigendomsverhoudingen in de rechtspersoon sinds zijn oprichting;
3. de zakelijke redenen voor de rechtspersoon om inwoner te zijn van de staat van vestiging;
4. de mate waarin door de rechtspersoon in zijn staat van vestiging aanspraak wordt gemaakt op bijzondere belastingvoordelen;
5. de mate waarin de ondernemingsactiviteiten van de rechtspersoon in de andere Staat afhankelijk is van het vermogen, de activa of het personeel van de rechtspersoon in zijn staat van vestiging; en
6. de mate waarin de rechtspersoon gerechtigd zou zijn tot verdragsvoordelen die vergelijkbaar zijn met die welke zouden worden toegekend op grond van deze Overeenkomst indien de rechtspersoon zou zijn opgericht in de staat van vestiging van de meerderheid van haar aandeelhouders.

 

1. Met betrekking tot het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat een lichaam dat inwoner van een van de Staten is, de voordelen van de Overeenkomst zullen worden toegekend op grond van het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) ten aanzien van inkomen dat verkregen is uit de andere Staat, indien zulk een lichaam:

1. aandelen en waardepapieren houdt waarvan het inkomen niet hoofdzakelijk uit bronnen in de andere Staat afkomstig is;
2. een groot aantal deelnemers heeft; en
3. in zijn staat van vestiging een aanzienlijk aantal personeelsleden heeft die zich actief bezig houden met het handelen in aandelen en waardepapieren die eigendom van het lichaam zijn.

 

Het is voorts wel te verstaan dat het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) niet van toepassing is indien aan een van de bovenstaande vereisten niet is voldaan.

XXI. Met betrekking tot het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat bij de toepassing van het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) de regelgeving van de Europese Gemeenschap voor het bevorderen van het vrije verkeer van kapitaal en personen binnen de Europese Gemeenschappen, te zamen met de onderlinge verschillen in binnenlandse inkomstenbelastingsystemen, fiscale stimuleringsmaatregelen en het van toepassing zijnde beleid voor belastingverdragen tussen de lidstaten van de Europese Gemeenschappen in beschouwing zullen worden genomen. Op grond van deze bepaling neemt de bevoegde autoriteit als richtlijn voor haar overwegingen of de oprichting, de verwerving of instandhouding van een lichaam of de uitoefening van zijn activiteiten als een van de voornaamste doelstellingen het verkrijgen van de voordelen van deze Overeenkomst heeft of had. De bevoegde autoriteit kan daarom bepalen dat, gegeven een aantal feiten, een wijziging in de omstandigheden die ertoe zou kunnen leiden dat een lichaam ophoudt in aanmerking te komen voor de voordelen van de Overeenkomst op grond van het eerste en tweede lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) niet noodzakelijkerwijs behoeft te leiden tot het onthouden van de voordelen. Zulke gewijzigde omstandigheden kunnen omvatten een wijziging van de staat van vestiging van een belangrijke aandeelhouder, de verkoop van een deel van het aandelenkapitaal van een Nederlands lichaam aan een persoon die inwoner is van een andere lidstaat van de Europese Gemeenschappen of een uitbreiding van de activiteiten van een lichaam in andere lidstaten van de Europese Gemeenschappen, dit alles onder normale zakelijke voorwaarden. De bevoegde autoriteit zal deze gewijzigde omstandigheden (naast andere relevante factoren die normaal in beschouwing genomen worden op grond van het zevende lid van artikel 26) in overweging nemen bij het bepalen of zulk een lichaam in aanmerking blijft komen voor voordelen van de Overeenkomst ten aanzien van inkomen ontvangen uit bronnen in de Verenigde Staten. Wanneer deze gewijzigde omstandigheden niet zijn toe te schrijven aan beweegredenen van vermijding van belasting, zal zulks door de bevoegde autoriteit eveneens als relevante factor in het voordeel van bestendiging van het recht op de voordelen van de Overeenkomst op grond van het zevende lid van artikel 26 worden beschouwd.

XXII. Met betrekking tot het achtste lid, letter d, onder (iv), van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Voor de toepassing van het achtste lid, letter d, onder (iv), van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) worden in ieder geval de effectenbeurzen van Frankfurt, Londen en Parijs opgenomen.

De bevoegde autoriteiten van beide Staten kunnen overeenkomen effectenbeurzen aan de lijst toe te voegen of van de lijst te verwijderen.

XXIII. Met betrekking tot het achtste lid, letter e, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Het is wel te verstaan dat de uitdrukking „gelieerde personen" zoals gebruikt in het achtste lid, letter e, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) betekent gelieerde ondernemingen op grond van artikel 9 (Gelieerde Ondernemingen) en hun eigenaren.

XXIV. Met betrekking tot het achtste lid, letter f, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Ten einde te voldoen aan de criteria van wezenlijke en regelmatige handel op grond van het achtste lid, letter f, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) behoeft een persoon, die op grond van de Overeenkomst aanspraak maakt op de voordelen, niet te bewijzen dat hij zich niet heeft bezig gehouden met het creëren van een bepaald handelspatroon op een erkende effectenbeurs teneinde aan deze criteria te voldoen, maar dient hij zonodig bewijzen dat hij zich wel daarmee heeft beziggehouden te weerleggen.

XXV. Met betrekking tot het achtste lid, letter k, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen).

Wanneer een rechtspersoon die inwoner is van een van de Staten en gerechtigd is tot de voordelen op grond van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen), zeggenschap verwerft in een rechtspersoon die inwoner is van een derde Staat, die op haar beurt zeggenschap heeft in een tweede rechtspersoon die inwoner is van de eerstbedoelde Staat, zou die tweede rechtspersoon als gevolg van de bepaling van het achtste lid, letter k, van artikel 26 niet gerechtigd kunnen zijn tot de voordelen van de Overeenkomst ten aanzien van voordelen uit bronnen uit die andere Staat. Het is wel te verstaan dat de bevoegde autoriteiten van de andere Staat in deze omstandigheden bij het beoordelen van een verzoek om toekenning van de voordelen van de Overeenkomst op grond van het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) een reorganisatieplan dat wordt voorgelegd door de tweede rechtspersoon die inwoner is van de eerstbedoelde Staat in welwillende overweging zullen nemen indien zulk een plan ertoe zou leiden dat de tweede rechtspersoon binnen een redelijke overgangsperiode recht krijgt op de voordelen van de Overeenkomst (vast te stellen zonder rekening te houden met het zevende lid van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen)).

XXVI. Met betrekking tot artikel 27 (Werkzaamheden Buitengaats).

Het is wel te verstaan dat het vervoer van voorraden of personeel tussen een van de Staten en een plaats waar de werkzaamheden buitengaats in die Staat worden verricht, of tussen zulke plaatsen, wordt beschouwd als vervoer tussen plaatsen in die Staat.

XXVII. Met betrekking tot het vijfde lid van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg.)

1. Het is wel te verstaan dat de Staten in ieder geval diplomatieke nota's uitwisselen zoals bepaald in het vijfde lid van artikel 29 (Regeling voor Onderling Overleg), wanneer de ervaringen opgedaan binnen de Europese Gemeenschappen bij de toepassing van het Verdrag ter afschaffing van dubbele belasting in geval van winstcorrecties tussen verbonden ondernemingen, ondertekend op 23 juli 1990, of bij de toepassing van het vijfde lid van artikel 25 van het belastingverdrag tussen de Verenigde Staten van Amerika en de Bondsrepubliek Duitsland tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en het vermogen en bepaalde andere belastingen, ondertekend op 29 augustus 1990, bevredigend zijn voor de bevoegde autoriteiten van beide Staten. Na afloop van een periode van drie jaar na het in werking treden van de Overeenkomst zullen de bevoegde autoriteiten met elkaar overleggen teneinde vast te stellen of aan de voorwaarden voor de uitwisseling van diplomatieke nota's is voldaan.
2. Indien de bevoegde autoriteiten van beide Staten overeenkomen om in een bepaald geval een geschil betreffende de uitlegging of toepassing van deze Overeenkomst op grond van het vijfde lid van artikel 29 te onderwerpen aan arbitrage, is de volgende procedure van toepassing:
3. Indien de bevoegde autoriteiten er bij het toepassen van het eerste tot en met het vierde lid van artikel 29 niet in slagen om tot overeenstemming te komen binnen twee jaar na de datum waarop de aangelegenheid aan een van de bevoegde autoriteiten was voorgelegd, kunnen zij besluiten in een bepaald geval een beroep op arbitrage te doen, echter slechts nadat de procedures die beschikbaar zijn op grond van het eerste tot en met het vierde lid van artikel 29 volledig zijn uitgeput. De bevoegde autoriteiten zullen in het algemeen niet overgaan tot arbitrage ten aanzien van aangelegenheden betreffende het belastingbeleid of de binnenlandse wetgeving van een van de Staten.
4. De bevoegde autoriteiten stellen voor elk afzonderlijk geval een arbitragecommissie in op de volgende wijze:
5. Een arbitragecommissie bestaat uit ten minste drie leden. Elke bevoegde autoriteit benoemt een gelijk aantal leden en deze leden komen de benoeming van het andere lid of de andere leden overeen.
6. Het andere lid of de andere leden van de arbitragecommissie zijn afkomstig uit een van beide Staten of uit een andere OESO-lidstaat. De bevoegde autoriteiten kunnen verdere instructies geven betreffende de criteria voor het selecteren van de overige leden van de arbitragecommissie.
7. Leden van de arbitragecommissie (en hun medewerkers) moeten bij hun benoeming schriftelijk verklaren zich te houden aan en onderworpen te zijn aan de toepasselijke bepalingen inzake vertrouwelijkheid en openbaarmaking van beide Staten en van de Overeenkomst. In geval die bepalingen met elkaar in strijd zijn, is de meest vergaande geheimhoudingsverplichting van toepassing.
8. De bevoegde autoriteiten kunnen overeenstemming bereiken omtrent en de arbitragecommissie instrueren betreffende bepaalde procedureregels, zoals het benoemen van een voorzitter, de procedures om tot een beslissing te komen, het bepalen van termijnen, enzovoorts. Voor het overige stelt de arbitragecommissie haar eigen procedureregels vast overeenkomstig de algemeen aanvaarde beginselen van redelijkheid en billijkheid.
9. Belastingbetalers en/of hun vertegenwoordigers wordt de gelegenheid geboden hun standpunt aan de arbitragecommissie voor te leggen.
10. De arbitragecommissie beslist over ieder afzonderlijk geval op basis van de Overeenkomst met inachtneming van de nationale wetgeving van de beide Staten en de beginselen van het internationale recht. De arbitragecommissie verstrekt aan de bevoegde autoriteiten een toelichting op haar beslissing. De beslissing van de arbitragecommissie is met betrekking tot dat bepaalde geval bindend voor beide Staten en de belastingplichtige(n). Hoewel de beslissing van de arbitragecommissie geen precedentwerking heeft, wordt verwacht dat met zulke beslissingen gewoonlijk rekening zal worden gehouden in latere aan de bevoegde autoriteiten voorgelegde zaken betreffende dezelfde belastingplichtige(n), dezelfde kwestie(s) en grotendeels soortgelijke feiten alsmede waar passend in andere gevallen.
11. De kosten van een arbitrageprocedure worden op de volgende wijze gedragen:
    
12. Elke Staat draagt de kosten van de beloning van de door haar benoemde leden alsmede van zijn vertegenwoordiging tijdens de procedure voor de arbitragecommissie;
13. de kosten van de beloning van de andere leden en alle overige kosten van de arbitragecommissie worden gelijkelijk gedeeld tussen de Staten; en
14. de arbitragecommissie kan besluiten tot een afwijkende verdeling van de kosten.

 Indien het de bevoegde autoriteit van een van de Staten echter in een bepaald geval in het licht van de aard van de zaak en de rol van partijen passend voorkomt, kan zij van de belastingplichtige(n) verlangen dat deze, als voorwaarde voor arbitrage ermede instemt (instemmen) het deel van die Staat in de kosten te dragen.

7. De bevoegde autoriteiten kunnen overeenkomen deze procedures aan te passen of aan te vullen; zij blijven echter gebonden aan de in het bovenstaande vastgelegde algemene uitgangspunten.

 

XXVIII. Met betrekking tot artikel 30 (Uitwisseling van Inlichtingen en Administratieve Bijstand).

Indien een „reporting corporation" van de Verenigde Staten (als omschreven voor de toepassing van artikel 6038A van de United States Internal Revenue Code) die inwoner van de Verenigde Staten is, of een in de Verenigde Staten gevestigde vaste inrichting van een „reporting corporation" van de Verenigde Staten, die geen inwoner van de Verenigde Staten is, noch in het bezit is van, noch toegang heeft tot documenten die van belang kunnen zijn voor de behandeling voor de belastingheffing van de Verenigde Staten van transacties tussen die rechtspersoon en een buitenlandse „related party" (als omschreven in artikel 6038A van de United States Internal Revenue Code), en zulke documenten worden beheerd door een inwoner van Nederland en buiten de Verenigde Staten worden bewaard, verzoeken de Verenigde Staten Nederland om die documenten door middel van een uitwisseling van inlichtingen op grond van artikel 30 (Uitwisseling van Inlichtingen en Administratieve Bijstand) voordat zij een vordering tot overlegging van die documenten doet uitgaan aan de „reporting corporation" van de Verenigde Staten, mits onder alle gegeven omstandigheden, de documenten via het verzoek snel en op efficiënte wijze verkrijgbaar zijn. Voor de toepassing van deze paragraaf zullen documenten worden geacht snel en op efficiënte wijze beschikbaar te zijn, indien zij kunnen worden verkregen binnen 180 dagen na het verzoek of binnen een ander tijdvak als in onderling overleg overeengekomen tussen de bevoegde autoriteiten, tenzij de nationale wettelijke termijnen binnen een korter tijdvak verstrijken. Het vorenstaande is van overeenkomstige toepassing met betrekking tot de toepassing van artikel 6038C.

Het is wel te verstaan dat voor de toepassing van het criterium van de uitholling van de heffingsgrondslag van doorstroom-lichamen zoals uiteengezet in het vijfde lid, letter d, van artikel 26 (Beperkingen van Voordelen) de bevoegde autoriteit van een van de Staten haar verzoek om informatie ten aanzien van een inwoner van de andere Staat in eerste instantie zal beperken tot de informatie die nodig is om vast te stellen of die inwoner een doorstroom-lichaam is, als omschreven in het achtste lid, letter m, van artikel 26. Die bevoegde autoriteit zal pas verzoeken om aanvullende informatie die nodig is om vast te stellen of aan het criterium van de uitholling van de heffingsgrondslag van doorstroom-lichamen is voldaan nadat is vastgesteld dat een lichaam een doorstroom-lichaam is.

XXIX. Met betrekking tot het eerste lid van artikel 30 (Uitwisseling van Inlichtingen en Administratieve Bijstand).

Het is wel te verstaan dat personen die zich bezighouden met de administratie van belastingen zoals die uitdrukking is gebruikt in het eerste lid van artikel 30 (Uitwisseling van Inlichtingen en Administratieve Bijstand) in de Verenigde Staten mede omvat de „taxwriting committees of Congress" en het „General Accounting Office". Inlichtingen die op grond van de Overeenkomst zijn uitgewisseld en die op grond van de Overeenkomst als vertrouwelijk zijn aangemerkt, kunnen door deze instanties onder dezelfde voorwaarden van vertrouwelijkheid worden ontvangen en mogen slechts worden gebruikt bij de uitvoering van hun taak toezicht te houden op de administratie van de belastingwetgeving van de Verenigde Staten.

Het is wel te verstaan dat de taak van het Congress en het „General Accounting Office" bij het toezicht houden op de administratie van de belastingwetgeving van de Verenigde Staten is beperkt tot het verzekeren dat de administratie van de belastingwetgeving door de uitvoerende diensten eerlijk, efficiënt en in overeenstemming met de bedoeling van de wetgever geschiedt.

XXX. Met betrekking tot artikel 31 (Hulp en Bijstand bij Invordering).

Het is wel te verstaan dat bij de toepassing van artikel 31 (Hulp en Bijstand bij Invordering) met het volgende rekening zal worden gehouden:

1. De aangezochte Staat is niet verplicht het verzoek van de verzoekende Staat in te willigen:
2. indien de verzoekende Staat niet alle passende invorderingsmaatregelen binnen zijn eigen rechtsmacht heeft genomen;
3. in de gevallen waarin de administratieve last voor de aangezochte Staat niet in evenredigheid staat tot het door de verzoekende Staat te behalen voordeel.
4. Het verzoek om administratieve bijstand bij invordering van de belastingvordering gaat vergezeld van:
   
5. een officieel afschrift van de executoriale titel in de verzoekende Staat;
6. indien passend, gewaarmerkte afschriften van enig ander document dat voor de invordering vereist is;
7. een verklaring van de bevoegde autoriteit van de verzoekende Staat dat op grond van de wetgeving van die Staat de belastingvordering onherroepelijk vaststaat.

 Voor de toepassing van dit artikel staat de belastingvordering onherroepelijk vast wanneer de verzoekende Staat op grond van zijn nationale wetgeving het recht heeft de belasting in te vorderen en de administratieve en gerechtelijke rechtsmiddelen van de belastingplichtige om in de verzoekende Staat de invordering tegen te houden vervallen dan wel uitgeput zijn.

3. Een belastingvordering van de verzoekende Staat die onherroepelijk vaststaat kan door de bevoegde autoriteit van de aangezochte Staat voor invordering in behandeling worden genomen en wordt, behoudens de bepalingen van het zevende lid, indien in behandeling genomen, door de aangezochte Staat op dezelfde wijze ingevorderd als ware zulk een belastingvordering een belastingvordering van die Staat zelf die is komen vast te staan in overeenstemming met de op de invordering van de eigen belastingen van die Staat van toepassing zijnde wetgeving.
4. Wanneer een verzoek om invordering van een belastingvordering van een belastingplichtige in behandeling wordt genomen:
5. door de Verenigde Staten, wordt de belastingvordering door de Verenigde Staten behandeld als een aanslag op grond van de wetgeving van de Verenigde Staten aan de belastingplichtige op het tijdstip waarop het verzoek is ontvangen; en
6. door Nederland, wordt de belastingvordering door Nederland behandeld als een te betalen bedrag op grond van de van toepassing zijnde Nederlandse wetgeving waarvan de invordering niet aan enige beperking is onderworpen.
7. Niets in dit artikel mag zo worden uitgelegd dat daardoor voor de aangezochte Staat rechten van administratieve of gerechtelijke herziening van de onherroepelijk vaststaande belastingvordering van de verzoekende Staat worden geschapen of hierin wordt voorzien op grond van rechten voortvloeiend uit de wetgeving van een van beide Staten. Indien op enigerlei tijdstip hangende de uitvoering van het verzoek om bijstand op grond van dit artikel de verzoekende Staat het recht om op grond van zijn nationale wetgeving de belasting in te vorderen verliest, trekken de bevoegde autoriteiten van de verzoekende Staat het verzoek om bijstand bij invordering onmiddellijk in.
8. Met inachtneming van deze paragraaf worden de bedragen die zijn ingevorderd door de aangezochte Staat ingevolge dit artikel overgemaakt aan de bevoegde autoriteit van de verzoekende Staat. Tenzij de bevoegde autoriteiten van de Staten anders overeenkomen, worden de gewone kosten gemaakt bij het verlenen van bijstand bij invordering gedragen door de aangezochte Staat en worden alle ter zake gemaakte buitengewone kosten gedragen door de verzoekende Staat.
9. De aangezochte Staat mag uitstel van betaling of betaling in termijnen toestaan indien zijn eigen nationale wetgeving of administratieve praktijk dit toestaat, maar hij dient eerst de verzoekende Staat hierover in te lichten. Alle interest die door de aangezochte Staat wordt ontvangen als gevolg van het toestaan van uitstel van betaling of van betaling in termijnen wordt overgemaakt aan de bevoegde autoriteit van de verzoekende Staat.
10. Een belastingvordering van een verzoekende Staat die in behandeling is genomen heeft in de aangezochte Staat geen voorrang boven de belastingvorderingen van de aangezochte Staat.
11. De bevoegde autoriteiten kunnen op grond van dit artikel bijstand verlenen bij invordering van de belasting waarvoor op grond van het achtste lid van artikel 14 (Vermogenswinsten) uitstel is verleend.
12. De bevoegde autoriteiten van de Staten komen de wijze van toepassing van dit artikel overeen. De bevoegde autoriteiten kunnen voorts overeenkomen deze procedures aan te passen of aan te vullen; zij zijn echter gebonden aan de in het voorgaande vastgelegde algemene uitgangspunten.